In de wereld van het professionele wielrennen valt Wout van Aert niet alleen op door zijn ongeëvenaarde veelzijdigheid en brute kracht, maar ook door zijn mentale weerbaarheid en vermogen om zich te blijven ontwikkelen. Na jaren van succes op zowel de weg als in het veldrijden, heeft Van Aert geleerd dat kritiek—terecht of niet—deel uitmaakt van de reis. En in plaats van ervoor weg te lopen, omarmt hij het. In zijn eigen woorden: *“Ik weiger nooit om naar kritiek te luisteren. Ze maken me juist sterker.”*
Kritiek kan in de topsport zwakken breken of de vastberadenen vormen. Voor Van Aert geldt het laatste. De Belgische ster, bekend om zijn aanvallende koersstijl en teamgerichte instelling, is geen onbekende voor publieke kritiek. Of het nu gaat om vragen over zijn rol binnen een ploeg vol klassementsrenners of discussies over zijn drukke wedstrijdkalender, Van Aert staat vaak in het middelpunt van mediabelangstelling en fanspeculatie. Maar in plaats van zich te verdedigen of het te negeren, luistert hij.
Die instelling heeft zijn groei als renner gevormd. Elke opmerking, elke twijfel, elke fluisterende vergelijking voedt zijn motivatie. “Kritiek geeft me iets om mee te werken,” zei hij ooit in een interview. “Het helpt me te zien wat anderen opmerken, en soms wat ik zelf over het hoofd zie. Als ik het kan gebruiken om beter te worden, waarom niet?” Die nederigheid, gecombineerd met zelfvertrouwen, maakt hem tot een bijzondere atleet—een die zowel zeker van zichzelf is als bereid om te leren.
Door de jaren heen heeft deze benadering vruchten afgeworpen. Na tegenslagen—zoals valpartijen, ziekte of het net missen van grote overwinningen—komt hij altijd sterker terug. Zijn prestaties in de Tour de France van 2022 en 2023, vol overwinningen én opofferingen voor zijn ploeg, deden critici verstommen. Zelfs in 2024 en 2025, toen zijn rol evolueerde en podiumplaatsen soms werden ingeruild voor teamwerk, bleef Van Aert trouw aan zijn filosofie. Hij werkte, luisterde, leerde—en schitterde.
Ook naast de fiets geeft Wout het goede voorbeeld. Hij haalt nooit uit in interviews en schuift de schuld niet af. Zijn volwassen omgang met mediadruk levert hem het respect op van zowel fans als collega-renners. “Iedereen heeft recht op een mening,” zegt hij. “Maar hoe je reageert—dat bepaalt wie je bent.”
Uiteindelijk draait het niet om het ongelijk bewijzen van anderen, maar om het jezelf bewijzen. Voor Van Aert is kritiek geen vloek—het is een uitdaging. Een die zijn drang voedt om te verbeteren, om weer op te staan, en om een van de meest complete wielrenners van zijn generatie te blijven.
Dus als Wout van Aert zegt: *“Ik weiger nooit om naar kritiek te luisteren – ze maken me juist sterker 💪”*, dan is dat niet zomaar een quote. Het is een levenshouding, een bewijs van de veerkracht die hem definieert. En terwijl zijn carrière voortduurt, zal hij ongetwijfeld blijven doen wat hij het best kan: critici veranderen in bewonderaars—trap na trap.
