Wat voor de voormalige Thuis-actrice Lynn Van den Broeck een ontspannende sportieve zondagochtend moest worden, veranderde in een huiveringwekkend avontuur dat ze niet snel zal vergeten. Zoals wel vaker trok Lynn haar loopschoenen aan om enkele kilometers te joggen in de frisse buitenlucht. Nietsvermoedend genoot ze van de rust en stilte van de natuur, tot plots het noodlot toesloeg – recht uit de lucht.
“Ik hoorde een vreemd, scherp geluid boven mij en nog voor ik kon omkijken, voelde ik iets rakelings over mijn hoofd scheren,” vertelt Lynn zichtbaar aangedaan. Wat ze eerst voor een toeval hield, bleek al snel het begin van een gerichte aanval. “De vogel kwam terug, nog lager, nog agressiever. Ik dook weg en begon sneller te lopen, maar hij gaf niet op. Hij bleef me volgen.”
De dader? Een buizerd – een grote roofvogel die in deze periode van het jaar berucht is om zijn felle territoriumgedrag, zeker als er een nest met jongen in de buurt is. Deskundigen waarschuwen jaarlijks voor dergelijke incidenten, maar dat zoiets midden op de dag in een drukbezocht gebied zou gebeuren, tartte zelfs Lynn’s verbeelding.
“Hij sprong van lantaarnpaal naar lantaarnpaal, zijn ogen constant op mij gericht. Ik had het gevoel dat ik opgejaagd werd als een prooi,” zegt Lynn. “Op een bepaald moment dacht ik echt: wat als hij mijn hoofd raakt? Wat als ik struikel? Niemand was in de buurt om te helpen.”
De actrice, bekend om haar liefde voor de natuur en een actieve levensstijl, werd overvallen door een gevoel van machteloosheid. “Je denkt altijd dat je in de stad of in de buurt van mensen veilig bent. Maar daar stond ik dan: in paniek, alleen, met een roofvogel die elk moment opnieuw kon toeslaan.”
Hoewel Lynn fysiek ongedeerd bleef, heeft het incident haar psychologisch geraakt. “Ik liep nog nooit zo snel in mijn leven, niet uit sportieve motivatie, maar puur uit angst. Ik had geen controle meer. Mijn hart bonsde, ik was buiten adem, en ik bleef maar kijken of hij nog achter me zat.”
Volgens natuurexperts is het gedrag van de buizerd verklaarbaar: in de broedperiode kunnen ze mensen als bedreiging beschouwen als ze te dicht in de buurt van hun nest komen. Toch is het uitzonderlijk dat een vogel zo vasthoudend blijft achtervolgen.
“Misschien was ik gewoon op de verkeerde plek, op het verkeerde moment,” zegt Lynn nu met een voorzichtige glimlach. “Maar de schrik zit er goed in. De volgende keer dat ik ga lopen, neem ik misschien een helm mee. Of ik kies voor de loopband.”
Het voorval is een herinnering aan hoe onvoorspelbaar de natuur kan zijn, zelfs voor wie haar met het meeste respect benadert. En voor Lynn? Die houdt voorlopig even een veilige afstand van bossen en parkjes. “Eén ding is zeker,” besluit ze, “dit verhaal zal ik nog vaak vertellen.”
