Bij de bookmakers is Tadej Pogačar al een van de topdrie favorieten voor Parijs-Roubaix, samen met Mathieu van der Poel en Wout van Aert. Bij sommige is hij zelfs tweede, achter slechts tweevoudig winnaar Van der Poel. Tadej Pogačar heeft Parijs-Roubaix nog nooit gereden.

Ja, de odds zelf zijn niet bijzonder nuttig, gezien de chaos in de professionele wielerwereld en de promotie van grote namen, maar het geeft wel een hint over hoe de markt zich voelt over Pogačar die Roubaix rijdt. Hij is al een favoriet.
Het nieuws, dat woensdagochtend werd bevestigd, dat de UAE Team Emirates-XRG-renner de Hel van het Noorden gaat aanvallen, is niet verrassend, gezien de geruchten en het gedurfde type rijder dat Tadej Pogačar is, maar het is toch gek. Vorige maand brak footage van hem die op de kasseien traint het internet, maar we (misschien naief) dachten dat het een beetje een grap was, een troll.
Nog iets meer dan twee weken geleden zei de teammanager van Pogačar, Mauro Gianetti, dat het niet de moeite waard was – hij vertelde Cyclingnews: “Tadej wil Roubaix proberen, maar ik blijf hem vertellen dat hij moet wachten, om geen risico’s te nemen, want hij kan zich echt verwonden.”
Het blijkt echter dat wat Tadej wil, Tadej krijgt. Wat de Sloveen wil, is geen geheim – alles winnen wat mogelijk is, de grootste worden, sportieve onsterfelijkheid bereiken. Parijs-Roubaix is een deel van die droom, een van de weinige plekken die nog op zijn palmarès ontbreken, naast de Vuelta a España en Milaan-San Remo.
Tadej zal daarom over iets meer dan twee weken in Compiègne staan, klaar om de wereld te laten zien dat hij de pavé aankan. Dat was eigenlijk al niet meer in twijfel, want hij was uitstekend in de kasseienstage vijf van de Tour de France 2022, aan de voorkant, zich door de 11 sectoren heen vechtend. Zijn fietsbeheersing is subliem, en hij pakt nieuwe uitdagingen goed aan; hij eindigde vierde in zijn eerste Ronde van Vlaanderen, en eerste in zijn tweede.
Het is echter niet zo simpel. De drie keer Tour de France-winnaar is niet het type renner dat traditioneel goed presteert in Roubaix; zelfs in het tijdperk waarin alle renners lichter zijn en minder acuut gespecialiseerd, is hij een klimbekwaam allrounder, vandaar zijn succes in de heuvelachtige Ronde van Vlaanderen. Hij is misschien te licht, met Van der Poel die wel tot 10 kg zwaarder is dan hij – de kracht die nodig is, zou hem kunnen ontglippen.
Er is ook het risico dat komt met het rijden van Roubaix, en het aanvallen ervan voor de eerste keer. Natuurlijk kan een crash overal komen, zoals we zagen bij Strade Bianche voor de Sloveen en bij Parijs-Nice voor Jonas Vingegaard, maar de kansen op incidenten lijken groter op de kasseien voor de eerste keer. Daarom probeerde zijn team hem ervan te weerhouden. De Tour de France blijft het grote doel, en een vierde zou zijn legacy kunnen cementeren, waardoor hij zich in de toekomst op andere dingen – zoals Roubaix – kan concentreren. Sean Kelly schreef vorige maand dat het een “gek idee” zou zijn op dit punt in zijn carrière.
Pogačar denkt duidelijk niet zo. Hij is een breker van het mold, een renner die ja zegt en aanvalt, en vol gas de Hel van het Noorden ingaat, hoe gek het ook lijkt. Hij is in goede vorm, de kans is er, en de geschiedenis roept.
Om zijn trofeeënkast compleet te maken, zal hij Parijs-Roubaix op een dag moeten rijden. Waarschijnlijk zal hij het meer dan eens moeten rijden, aangezien zijn ervaring in de race op dit moment nul is. Daarom lijkt het misschien onlogisch om het nu te rijden, maar Pogačar moet het op een dag proberen, toch? De toekomst is nu.
Het lijkt misschien onzinnig om te zeggen, maar natuurlijk zou Pogačar Parijs-Roubaix kunnen winnen. Dat betekent niet dat hij dat zal doen, maar het is het vermelden waard dat hij dat zou kunnen. Dit is de man die Liège-Bastogne-Liège, zes etappes en het algemeen klassement van de Giro d’Italia, zes etappes en het algemeen klassement van de Tour de France, het Wereldkampioenschap en Il Lombardia vorig jaar won. Parijs-Roubaix is anders dan al deze uitdagingen, maar als iemand die geen traditionele Roubaix-renner is, een manier zou vinden, dan is het hij.