Wielerfans zijn de laatste jaren getrakteerd op enkele spannende finales van de Milan-San Remo, en dit jaar belooft het weer een mooi spektakel te worden. Alpecin-Deceuninck hoopt de drie op rij te behalen, na Mathieu van der Poel’s winst in 2023 en Jasper Philipsen’s overwinning vorig jaar. Tadej Pogačar (UAE Team Emirates-XRG) hoopt eindelijk de puzzel op te lossen en een van de weinige grote races die hij nog niet gewonnen heeft, te veroveren. De rest van het peloton hoopt het feestje te verstoren.

Voor het eerst in twee decennia is er dit jaar ook een vrouwenversie van de Milan-San Remo, en Matt de Neef heeft alles wat je moet weten over die race in zijn preview. Hier is alles wat je moet weten over de mannenrace.
Milan-San Remo kwam in 2024 neer op een sprint van een kleinere groep.
We zullen de kanshebbers hieronder uitgebreider behandelen, maar hier alvast een voorproefje van onze topfavorieten voor de race van zaterdag.
⭐⭐⭐⭐⭐: Tadej Pogačar, Mathieu van der Poel
⭐⭐⭐⭐: Mads Pedersen, Tom Pidcock, Filippo Ganna, Jasper Philipsen
⭐⭐⭐: Jonathan Milan, Michael Matthews, Biniam Girmay, Maxim Van Gils
⭐⭐: Isaac del Toro, Olav Kooij, Magnus Cort, Matej Mohorič, Laurence Pithie, Jhonatan Narváez
⭐: Jasper Stuyven, Julian Alaphilippe, Kaden Groves, Alberto Bettiol
Hoe te kijken
Wanneer: De mannen Milan-San Remo start zaterdag om 10:15 uur lokale tijd (5:15 uur EDT/8:15 pm AEDT). De race wordt verwacht rond 17:00 uur lokale tijd (12:00 uur EDT/3:00 am AEDT) te eindigen, en je kunt ongeveer een uur en een half na de race de post-race analyse van *How the Race was Won* verwachten op YouTube.
Streaming: TNT Sports (VK); Max (VS); FloBikes (CAN); SBS (AUS).
Zoals altijd heeft onze *how to watch* gids de details over de volledige WorldTour kalender.
Het parcours
Het parcours voor de editie van 2025 van de Milan-San Remo is bijna hetzelfde als dat van vorig jaar, met slechts kleine veranderingen in de eerste kilometers van de race, die van Pavia vertrekken, zo’n 40 km ten zuiden van Milaan. Zoals altijd zullen de rijders zuidwaarts richting de kust gaan, waarbij ze de Passo del Turchino overkomen als de eerste significante klim van de 289 km lange race, bij het middenpunt op 139,3 km.
Na de afdaling naar de Ligurische kust is het de volgende 80 km weer grotendeels vlak, totdat de dingen beginnen op te warmen met de drie kleine klimmetjes die bekend staan als de Tre Capi: de Capo Mele, Capo Cervo en Capo Berta. Na een ander vlak stuk komt de Cipressa, die een belangrijke rol kan spelen bij het bepalen van de race. Hoewel het niet de laatste klim is, met de top net onder de 22 km van de finish, heeft het wel de moeilijkste cijfers van de twee, met een gemiddelde helling van 4,1% over 5,6 km. De klimmers zullen alles willen doen om de zwaardere renners onder druk te zetten tijdens de klim – daarover straks meer.
Na de snelle afdaling van de Cipressa is er zo’n 8 km vlakke weg voordat de laatste klim begint: de Poggio. Met 3,7 % over 3,7 km is het niet de steilste klim, maar de vermoeidheid maakt het een potentiële lanceerplek voor aanvallen.
Van de top van de klim blijven er minder dan 6 km voor de finish, en het grootste deel van die afstand is een zeer lastige afdaling die zeker voor meer actie zal zorgen. Zodra het uiteindelijk weer vlak wordt, rijden de rijders naar de finishlijn op de Via Roma, die de afgelopen jaren enkele iconische sprintfinishes heeft gezien… maar vaak hebben aanvallers de plannen van de snelle finishers in recente edities verstoord.
**De sterren en de verhaallijnen**
We gaan de Milan-San Remo in met een paar vragen in ons hoofd, beginnend met…
Kan Pogačar de puzzel oplossen?
De beste renner ter wereld lijkt overal te winnen, maar hij heeft Milan-San Remo nog niet veroverd, ondanks zijn beste inspanningen. Tadej Pogačar is opnieuw een van de favorieten voor San Remo dit jaar, en dat doet ons weer afvragen of hij eindelijk de sleutel kan vinden om het te winnen. Het belangrijkste voor Pogačar is om een manier te vinden om weg te komen over klimmetjes die eigenlijk niet zo moeilijk zijn. Bovendien is Pogačar een gemarkeerde man, dus hij heeft echt zijn rivalen nodig die moe zijn wanneer hij zijn onvermijdelijke aanval doet.
Ondanks zijn beste pogingen kon Pogačar Van der Poel vorig jaar niet van zich afschudden.
In de afgelopen twee edities heeft Alpecin-Deceuninck zich bewezen als een onwrikbaar obstakel voor zijn typisch onstuitbare kracht. In 2023 counterde Mathieu van der Poel na een eerste aanval van Pogačar en soloëerde naar de overwinning. In 2024 volgde Van der Poel de aanval van Pogačar en daarna kwam de race weer samen, waardoor Jasper Philipsen kon sprinten voor de overwinning. De tactiek van Van der Poel was cruciaal voor beide overwinningen, en hij is dit jaar weer favoriet voor zaterdag.
Ongeacht of de Poggio de plek wordt voor Pogačar’s geplande aanval, kan de Cipressa de sleutel zijn om de rivalen van Pogačar te verzwakken. UAE Team Emirates-XRG had dat vorig jaar al in gedachten, toen directeur Joxean “Matxin” Fernández zei dat het doel was om de Cipressa in minder dan negen minuten te beklimmen, maar dat plan kwam niet helemaal uit. Ze kwamen niet zo snel boven de Cipressa, en de rivalen van Pogačar waren nog fris genoeg om hem in de gaten te houden op de Poggio.
Als ze iets soortgelijks weer proberen in 2025, heeft UAE wel een paar nieuwe gezichten in de ploeg – Jhonatan Narváez en Isaac del Toro zijn sterke kaarten om te spelen – en misschien maakt dat het verschil. Zo niet, dan wordt het moeilijk om weg te komen.
Hoe zullen de blessures van Philipsen de kansen van Alpecin-Deceuninck voor de drie-peat beïnvloeden?
Na twee opeenvolgende overwinningen in de race had Alpecin-Deceuninck alle reden om zelfverzekerd naar deze week te kijken. In plaats daarvan gaan ze zaterdag vol onzekerheid in, nadat verdediger Jasper Philipsen crashte in de Nokere Koerse. Hij zal alsnog de San Remo rijden, maar zijn vorm is een vraagteken.
Jasper Philipsen behaalde vorig jaar zijn eerste Monumentzege.
Ongeacht Philipsen’s status als verdediger van de titel, was Mathieu van der Poel waarschijnlijk al de favoriet van de twee, gezien zijn veelzijdigheid, maar de aanwezigheid van Philipsen aan de voorkant kan een groot verschil maken in de finale. Als Mathieu van der Poel in een kleine groep weet weg te komen met Philipsen achter zich, kan hij zich veroorloven anderen het werk in de ontsnapping te laten doen, wetende dat als het weer samenkomt, de Jasper-kaart opnieuw in het spel is.
Als Philipsen niet bij de voorhoede zit over de Poggio, wordt het winnen van de race voor Alpecin een grotere uitdaging, maar Van der Poel is een van de weinige renners ter wereld die in staat is Pogačar te evenaren in de soort inspanning die nodig is om aan het einde van de race weg te komen. Hij is ook een betere keuze voor een sprint van een kleinere groep. Kortom: hij kan winnen, zelfs als Philipsen niet op zijn best is. Als Philipsen in de finale aanwezig is om druk te zetten op het veld, denk ik echt dat Alpecin een goede kans maakt op die derde overwinning, zelfs tegen de vaak onverslaanbare Pogačar.
Onderschatten we de ‘andere’ topfavorieten?
Alle ogen zullen zaterdag op UAE en Alpecin gericht zijn, maar we zien drie andere ploegen die een echte kans hebben om de favorieten uit te dagen. Mads Pedersen, die vorige week in Parijs-Nice klom als een bezetene, en de eveneens in topvorm verkerende Jonathan Milan vormen de kern van de Lidl-Trek-ploeg. Het is moeilijk om voorbij Pedersen te kijken in een sprint van een kleinere groep of Milan in een grote groep sprint. De voormalige winnaar Jasper Stuyven kan ook in de mix zitten over de Poggio. Als team heeft Lidl-Trek net zoveel kracht als wie dan ook in de race.