Veni, vidi, bikey. Zo eenvoudig kan wielrennen eruitzien—tenminste, als je Mathieu van der Poel heet.
Na zijn overwinning op het WK veldrijden heeft de Nederlandse allrounder zijn voorjaarsklassiekerslijst al uitgebreid met Le Samyn, Milaan-San Remo en nu de E3 Saxo Classic. Tevreden? Ja, maar ook niet helemaal. Tijdens de persconferentie na zijn indrukwekkende solozege in Harelbeke deelde Van der Poel zijn gedachten.
De solozege in de E3 Saxo Classic zag er misschien eenvoudig uit op tv, maar dat was het zeker niet. Al na zeven kilometer moest Alpecin-Deceuninck in de achtervolging. “We kwamen over een brug, de weg versmalde en plots stonden we stil. Er was een valpartij, en er zaten zo’n dertig renners voor. We moesten de fietsen van de weg halen,” legde zijn trouwe ploegmaat Gianni Vermeersch uit.
“Eén minuut werd anderhalve minuut, dan twee, dan drie. Ik denk dat dat Mathieu een beetje boos maakte,” voegde Vermeersch toe. “Silvan (Dillier, red.) offerde zich op, en daarna voegden we Tobias (Bayer, red.) en uiteindelijk ook Oscar (Riesebeek, red.) toe, wat eigenlijk niet het plan was. Maar we hadden geen keuze.”
Persconferentie Mathieu van der Poel na E3 Saxo Classic
Mathieu, hoe kijk je terug op de situatie aan het begin van de koers?
“Het is niet fair play om vol door te trekken na een valpartij die de helft van het peloton ophoudt. Dat is iets wat wij als team nooit zouden doen—maar uiteindelijk hebben we het kunnen omdraaien.”
Gaf het je extra motivatie?
“Ik was al behoorlijk gemotiveerd. De ploeg heeft geweldig werk geleverd, dus ik wilde het per se afmaken. Zonder hen had ik niet voor de winst kunnen strijden, dus ik ben hen echt dankbaar.”
Denk je dat ze door jouw sterke prestaties dit seizoen dit soort tactieken tegen je gebruiken?
“Ik weet het niet. Misschien. Maar ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken.”
Laten we vooruitspoelen naar de Taaienberg. Pedersen valt aan, jij volgt. Had je verwacht dat de koers daar open zou breken?
“Niet echt. Ik heb al vaak aangevallen op de Taaienberg, maar meestal komt het daarna weer samen. Ik wilde rustig blijven, maar ik zat in een goede positie en kon Mads volgen. Toen Filippo Ganna terugkwam, begrepen we alle drie wat ons te doen stond. We werkten goed samen.”
Was Pedersen vandaag jouw ‘Pogacar’, als verwijzing naar Milaan-San Remo?
“Meh, niet echt. We zaten nog ver van de finish en hadden elkaar echt nodig. Op de Oude Kwaremont wilde ik een schifting forceren, maar ik had niet verwacht dat ik als enige zou overblijven. Ik weet van vorig jaar hoe ver het dan nog is tot de finish, maar er was geen weg terug. Uiteindelijk ben ik er blij mee. Dat ik voor Pedersen en Ganna kon blijven, was ook een gevolg van hoe de koers zich had ontwikkeld. Je kunt dat niet vergelijken met een tijdrit.”
Mis je Visma | Lease a Bike in jouw versie van de koers?
“Er gebeurt zoveel, ik weet eerlijk gezegd niet wat er met hen gebeurd is. Wat ik wel weet, is dat INEOS Grenadiers een hele sterke koers reed. Maar het is zo chaotisch—als je ook maar even uit positie bent, is het lastig om terug te keren.”
Is je voorjaar nu al geslaagd?
“Iedereen begrijpt dat Vlaanderen en Roubaix de belangrijkste wedstrijden zijn, maar ik kan zeker zeggen dat het tot nu toe al een succes is. Dat geeft vertrouwen, maar volgende week begint alles weer opnieuw. De valpartij vandaag in de E3 bewees dat er van alles kan gebeuren.”
Overweeg je nog om Gent-Wevelgem te rijden?
“Nee, dat ga ik niet doen. We hebben dat besproken. Vorig jaar was het niet slecht, maar ik wil vooral in topvorm zijn voor Vlaanderen. Door Gent-Wevelgem over te slaan, denken we daar het dichtst bij te komen. Zeker na het weer dat we gehad hebben in Tirreno-Adriatico, Milaan-San Remo en nu hier. Gezond blijven is nu de uitdaging—maar dat geldt voor iedereen die uit Tirreno-Adriatico, Parijs-Nice en Milaan-San Remo komt.”
Blijf je in België of ga je naar Spanje?
“Ik weet het nog niet. Die beslissing moeten we nog nemen.”