Vijfde, vierde, derde en derde. Dit record over de afgelopen vier jaar bij Milaan-San Remo is benijdenswaardig, maar het mist die ene cruciale overwinning die alles zou laten glanzen en het naar grootheid zou tillen.
Het is het palmares van wereldkampioen Tadej Pogačar, die op zaterdag in San Remo opnieuw aanviel, aanviel en nog eens aanviel, maar er toch niet in slaagde alleen weg te komen. Zijn versnelling op de Cipressa nam Mathieu van der Poel en Filippo Ganna met zich mee, en herhaalde demarrages op de Poggio konden hen niet lossen. Van der Poel won uiteindelijk de sprint, terwijl Ganna Pogačar voorbijging naar de tweede plaats.
Het is dus opnieuw een teleurstelling in maart voor de UAE Team Emirates-XRG-renner, de man die schijnbaar alles kan winnen wat hij wil – behalve Milaan-San Remo. Dat moet frustrerend zijn.
“Mathieu was de snelste, dus ‘chapeau’ voor hem. Hij was vandaag gewoon ontzettend sterk, net als Pippo [Ganna], dus ik moet tevreden zijn met de derde plaats,” zei hij na de race tegen Cyclingnews.
Hoe explosief hij ook is, het leek erop dat het peloton niet genoeg uit elkaar getrokken was om Pogačar alleen te laten gaan op de Cipressa en vooruit te blijven. Zijn UAE-ploeggenoten Tim Wellens en Jhonatan Narváez deden hun best om het tempo op de iconische klim hoog te houden, maar het was niet genoeg om Van der Poel en Ganna te lossen.
“Ik haat Milaan-San Remo niet, maar één jaar moet het een keer goed gaan,” legde Pogačar uit. “We komen zeker terug volgend jaar.”
“We deden alles wat mogelijk was, niet alleen ik. Ik kan echt trots zijn op hoe we vandaag reden. Elk jaar doen we het beter en tonen we meer agressie en meer wilskracht op de Cipressa. Vandaag reden we een geweldige koers, ik probeerde het af te maken, maar er waren twee mannen sneller dan ik…”
Misschien kan er niet veel meer gedaan worden, maar het voelt alsof Pogačars team nog meer werk moet verrichten in de aanloop naar de Cipressa en op de klim zelf om de Sloveen naar de overwinning te lanceren. Of er is simpelweg meer geluk nodig.
“Ik probeerde alleen weg te rijden op de Cipressa, maar het zou erg optimistisch zijn geweest als dat gelukt was. Toch was ik ook blij om samen met Mathieu en Filippo weg te komen,” voegde hij toe.
“Ik zou liever hebben dat de Poggio 5 km aan 10% was, maar het is wat het is. Het is een zware koers voor mij om het verschil te maken. De wetten van de fysica gelden hier, en je kunt geen magie verrichten.”
Vijfde, vierde, derde en derde is goed, maar je krijgt het gevoel dat Pogačar alles zou inruilen voor die ene overwinning. Van der Poel daarentegen heeft als San Remo-record vijfde, derde, eerste, tiende en eerste. Dat is pasecht indrukwekkend.
