In de elfde etappe van de Giro d’Italia beklimmen de renners de Alpe San Pellegrino. De klassementsrenners kunnen zich geen slechte benen veroorloven op dit rotding, maar wat de dagzege betreft, zien we vooral kansen voor de vluchters. Slaat Wout van Aert weer toe, voltooit Wout Poels zijn trilogie of is het eindelijk eens raak voor Wilco Kelderman?
Parcours
Voor de eerste rit in lijn na de rustdag heeft de organisatie een etappe uitgetekend die nog relatief makkelijk begint, maar na een goede tachtig van de 185 kilometer verandert het terrein plots fors. De etappe wordt immers gekruid met drie lastige beklimmingen, waarvan de eerste met voorsprong de lastigste.
De rit wordt op gang gevlagd in Viareggio, een badplaats in Toscane die bekendstaat om zijn stranden en art nouveau-architectuur. Er wordt ook jaarlijks een van de meest bekende carnavalsfeesten van heel Italië georganiseerd, maar dit keer is er niet voor iedereen reden tot feest. De mindere klimmers zullen niet staan te juichen na het bestuderen van het parcours.
Na bijna twee uur koers wacht namelijk de Alpe San Pellegrino, die pas voor de vierde keer in de geschiedenis en voor het eerst in 25 jaar opdoemt. Het betreft een zeer lastige klim van eerste categorie, met een maximaal stijgingspercentage van 19%. Het gemiddelde stijgingspercentage over 13,7 kilometer: 8,8%.
Na een lange, kronkelende afdaling begint de klim naar Toano, die met zijn 11,1 kilometer à 4,9% en een tweede categorie al wat minder ingrijpend is. Daarna kronkelt het richting Pietra di Bismantova, een symbool van de aankomststad die slechts 5,8 kilometer aan 5,8% met zich meedraagt en op papier de gemakkelijkste klim van de dag is.
Na de top wachten er nog vijf zowel oplopende als dalende kilometers vooraleer we gaan finishen in Castelnovo ne’ Monti. Op papier zou je dit dus echt als een pure rit voor vluchters kunnen beschouwen. Klassementsrenners zouden in principe niet in de problemen mogen komen.
Favorieten
De aanvalstypes met goede klimbenen kunnen zich helemaal uitleven in deze elfde etappe van de Giro. Zij zullen na de rustdag van maandag en de tijdrit van dinsdag – ook een halve rustdag – helemaal klaar zijn om koers te maken richting Castelnovo ne’ Monti. Al is de aanloop naar de Alpe San Pellegrino niet ideaal voor de echte lichtgewichten. Weliswaar komen de coureurs in de eerste tachtig kilometer al over twee ongecategoriseerde klimmetjes, maar meestentijds rijden ze over vlakke wegen. Hier zijn de grote motoren in het voordeel.
Iemand die goed kan klimmen én over voldoende vermogen beschikt op het vlakke, is Luke Plapp. Niet voor niets won de Australiër deze Giro al een lastige rit. Hij soleerde op indrukwekkende wijze naar de zege in Castelraimondo, in een rit die qua profiel wel wat lijkt op die naar Castelnovo ne’ Monti. Misschien is de elfde etappe nog net iets zwaarder, maar daar hoeft Plapp geen schrik voor te hebben. Als de renner van Jayco AlUla zijn dag heeft, is hij een begenadigd klimmer. Zoveel is duidelijk.
Dat weet ook Wilco Kelderman. De 34-jarige Nederlander zat in rit acht in de kopgroep met Plapp, maar moest de Australiër op de laatste gecategoriseerde klim laten gaan – om hem niet meer terug te zien. Kelderman werd wel nog tweede in die rit, wat bewijst dat ook hij uitstekend in vorm is. Winnen is en blijft echter lastig voor de renner van Visma | Lease a Bike. De allrounder noteerde in zijn carrière al 159 (!) toptienklasseringen in de WorldTour, maar won nog nooit op dit niveau. Kijk je naar zijn kwaliteiten, dan móét het echter een keer lukken. En waarom woensdag niet? Gezien zijn prestatie van vorige week is dit misschien wel hét moment.
Visma | Lease a Bike beschikt natuurlijk ook nog over Wout van Aert. De Belg kende een gemankeerde voorbereiding op de Giro d’Italia, waardoor hij in de openingsritten geen schim van zichzelf was. Maar in de gravelrit door Toscane kwam de renaissance. Van Aert opende zelf de finale, kon als enige de ontketende Isaac Del Toro volgen en maakte het koelbloedig af in Siena. Een verlossende zege na alle malheur.
Vooral mentaal zal deze vijftigste overwinning een opsteker zijn, maar fysiek is er zeker nog groeimarge. De allerbeste Van Aert hebben we deze Giro nog niet gezien, zelfs niet in de gravelrit. Maar ook als hij nog een paar procentjes van zijn topvorm verwijderd is, kan hij een vluchtersrit als die naar Castelnovo ne’ Monti winnen. De Alpe San Pellegrino wordt een uitdaging, maar wie een Tourrit met twee keer de Mont Ventoux op zijn palmares heeft staan, moet deze berg toch kunnen overleven. Op de twee minder lastige klimmen in de finale kan Van Aert vervolgens toeslaan.
Het is dus goed mogelijk dat Visma | Lease a Bike één of meerdere mannetjes mee heeft in de vlucht, maar een team dat zéker een renner mee zal schuiven, is XDS Astana. Bijna de voltallige selectie van de Kazachse formatie zal deze rit met rood hebben omcirkeld. Vanuit Nederlandse hoek is het in de eerste plaats natuurlijk letten op Wout Poels. De 37-jarige renner wil deze Giro zijn trilogie aan ritzeges in grote rondes voltooien – hij won al eens in de Tour en Vuelta – maar we hebben hem nog niet in de juiste vlucht gezien. Gaat het nu gebeuren? Het zou zomaar kunnen. De tweede week is begonnen, dus de diesel Poels zal zo langzamerhand wel warm beginnen te draaien.
Poels’ ploeggenoot Lorenzo Fortunato heeft al wel veel in beeld gereden. De Italiaan staat na tien ritten riant aan de leiding in het bergklassement en zal in etappe elf ongetwijfeld weer punten willen pakken. De kleine klimmer moet mogelijk wel flink wat energie investeren om in de juiste kopgroep te komen, maar als hij eenmaal meezit, is de kans groot dat hij in zijn blauwe trui als eerste bovenkomt op de Alpe San Pellegrino. De vraag is alleen: heeft hij daarna nog voldoende in de tank om óók de rit te pakken?
Terwijl XDS Astana verder nog beschikt over onder meer Fausto Masnada, Christian Scaroni en voormalig rozetruidrager Diego Ulissi, hebben ze bij Decathlon AG2R ook meerdere ijzers in het vuur. Bij de Franse ploeg zullen ze vooral hopen op een uitschieter van Andrea Vendrame of Nicolas Prodhomme. Vendrame is snel aan de streep, maar voor hem zou de Alpe San Pellegrino weleens een probleem kunnen worden. Prodhomme, vorige maand winnaar van de slotrit van de Tour of the Alps en vorige week vierde in de etappe naar Castelraimondo, geven we daarom net wat meer kans.
Andere Fransen om in de gaten te houden: Romain Bardet en David Gaudu. Beide klimmers zijn deze Giro al hard gevallen en spelen mede daardoor geen rol meer in het klassement, maar ze kunnen hun ronde nog wel redden met een ritzege. Bardet probeerde het al in de rit naar Castelraimondo, Gaudu finishte in die etappe ‘gewoon’ in de groep met favorieten. Dat biedt (zeker na een rustdag en tijdrit) perspectief voor de etappe naar Castelnovo ne’ Monti.
Wat de potentiële leden van een succesvolle ontsnapping betreft, noemen we ook nog Brandon Rivera (INEOS Grenadiers), Marco Frigo (Israel-Premier Tech), Filippo Fiorelli (VF Group-Bardiani-CSF Faizane), Mattia Cattaneo (Soudal Quick-Step), Pello Bilbao (Bahrain Victorious), Paul Double en Filippo Zana (Jayco AlUla).
Maar er is ook een scenario mogelijk dat de klassementsrenners tóch om de zege gaan strijden. Als het heel lang duurt voordat er een ‘vroege’ vlucht wegrijdt en deze kopgroep met een minimaal verschil begint aan de Alpe San Pellegrino, wordt het voor de aanvallers niet eenvoudig om de klassementsrenners voor te blijven. Zeker niet als een van de toppers zich goed voelt en besluit brokken te maken op de zwaarste klim van de dag.
UAE Emirates XRG hoeft dat in principe niet te doen, want ze staan met Juan Ayuso en rozetruidrager Isaac Del Toro al eerste en tweede in het klassement. Maar ook zij hebben gezien dat het Red Bull-BORA-hansgrohe van Primoz Roglic kwetsbaar is. Op de Alpe San Pellegrino zouden ze de Sloveen – die ondanks zijn tijdverlies nog altijd de voornaamste concurrent is – kunnen isoleren om hem daarna te bestoken met aanvallen. Maar is UAE daar genoeg een team voor? Indien ze wel degelijk wat proberen, kunnen natuurlijk ook de nog niet genoemde klassementsrenners profiteren. Van hen maakt Egan Bernal – derde in de eerste rit met finish bergop – voorlopig misschien wel de beste indruk.
