Na weken van slopende koers over bergen, tijdritten en massasprints sloot Wout van Aert zijn Tour de France 2025 af met woorden die zowel veerkracht als vreugde uitstraalden: *“Genoeg gewerkt voor mijn ploegmaats. Super afgesloten. Gezegend Wout. Dankjewel 🤗 Mooier kon de Tour niet eindigen 👌.”* De Belgische allrounder, geroemd om zijn onbaatzuchtigheid en veelzijdigheid, gaf daarmee een glimp van de emotionele en fysieke tol van de koers — en de diepe voldoening van met trots de eindstreep halen.
Van Aerts Tour was een toonbeeld van loyaliteit aan het team en persoonlijke strijdlust. Hij zette zich het grootste deel van de ronde volledig in voor zijn Visma–Lease a Bike-ploeggenoten: hij reed op kop van het peloton, haalde ontsnappingen terug en beschermde de kopmannen tijdens zware ritten. Of het nu in het hooggebergte was of op winderige vlaktes, Van Aert was er altijd — de motor van het team, zelden op zoek naar eigen glorie maar steeds in dienst van het collectief.
Toch kreeg de Belgische kampioen in de slotdagen eindelijk de kans om voor zichzelf te rijden. Met het klassement grotendeels beslist, vond Van Aert de vrijheid om zijn eigen koers te maken — en dat deed hij met verve. Een sterke finish in Parijs, gekenmerkt door tactisch inzicht en brute kracht, herinnerde iedereen aan zijn klasse als renner. Het was een prestatie die voelde als een beloning — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor alle toeschouwers die zijn onafgebroken inzet hadden gezien.
Zichzelf “gezegende Wout” noemen was meer dan een losse uitspraak. Het toonde dankbaarheid — voor gezondheid, vorm, ploeggenoten, en de kans om deel uit te maken van een van de grootste sportevenementen ter wereld. Na een jaar vol blessures en tegenslagen was zijn terugkeer naar topvorm een van de meest hartverwarmende verhalen van deze Tour.
Zijn boodschap — kort, nederig, maar krachtig — vatte de essentie van de Tour de France voor veel renners samen: een teamprestatie vol persoonlijke opofferingen, een zwaar bevochten einde, en de emotionele ontlading van het halen van de finish. De emoticons — 🤗 en 👌 — gaven op mooie wijze een menselijke tederheid weer in een sport die vaak wordt gedomineerd door harde inspanning en stoïcisme.
Toen de zon onderging op de Champs-Élysées en het peloton uiteenviel, galmden de laatste woorden van Wout van Aert verder dan alleen de wielerwereld. Ze spraken van doorzettingsvermogen, dankbaarheid en de stille vreugde van weten dat je alles hebt gegeven — en dat dat meer dan genoeg was. In een Tour vol drama, valpartijen en triomfen, was Wouts glimlach en eenvoudige dankwoord misschien wel een van de mooiste slotakkoorden.
