Wanneer Mathieu van der Poel aan de start verschijnt voor Etappe 10 van de Tour de France, speldt hij niet zomaar een rugnummer op — hij draagt de last van verwachtingen, ambitie en het kenmerkende lef dat hem een van de meest opwindende renners in het peloton maakt. Voor MVDP is elke etappe een canvas, maar Etappe 10 is waar hij iets onvergetelijks wil schilderen.
“We gaan van Etappe 10 iets bijzonders maken,” zegt hij met die vertrouwde mix van kalme zekerheid en stille vastberadenheid. “Ik rijd niet mee om alleen maar te fietsen. Is er een kans, dan pak ik die. Is er geen kans, dan creëer ik er zelf een.” Dat is Van der Poel in één zin — een renner die het script niet volgt, maar het onderweg verscheurt en herschrijft.
Voor Alpecin-Deceuninck is het plan simpel maar ambitieus: MVDP’s motor en instinct gebruiken om de etappe open te breken. Of het nu op een glooiend einde is, een winderig stuk in de zijwind, of een venijnig kort klimmetje — hij weet precies waar hij het verschil kan maken. Als de benen goed zijn, wordt het voor de rest een hele zware dag.
Etappe 10 komt op een perfect moment in de ronde — diep genoeg voor vermoeide concurrenten, maar met genoeg energie in MVDP’s tank. Juist in dit soort etappes leeft hij op: de dag na een rustdag, als anderen hun ritme nog moeten vinden, of op een ogenschijnlijk onschuldige overgangsetappe die verandert in pure chaos als iemand als Van der Poel besluit gas te geven.
Achter hem staat een ploeg die erop gebouwd is om hem op het juiste moment te lanceren. Gaat de vlucht vroeg, dan beslist hij of hij meegaat of wacht. Is het peloton nerveus, dan geniet hij daarvan. En als de aankomst zijn explosieve kracht ligt — een oplopende finish, een scherpe knik — dan kun je er zeker van zijn dat hij die winnende move al in zijn hoofd heeft.
Natuurlijk draait het niet alleen om hem. Hij is ook een leider die weet hoe hij ploeggenoten in de spotlights kan zetten. Ziet hij dat een vlucht beter bij een ploeggenoot past, dan rijdt hij zich helemaal leeg om die daar te krijgen. Maar diep van binnen weet iedereen: als Mathieu van der Poel de benen heeft en de geur van winst hangt in de lucht, dan gaat hij er zelf voor.
“We willen een stempel drukken,” zegt hij. “Daarom zijn we hier.” De fans willen vuurwerk, de ploeg wil resultaat, en MVDP wil dat gevoel dat alleen een Touretappezege kan geven. Op Etappe 10 moet je niet wegkijken — want als hij besluit om er iets bijzonders van te maken, wil je echt geen seconde missen.
