Wereldkampioenschappen wielrennen 2025 in Kigali verliep niet volgens het script voor Tadej Pogačar. De Sloveense superster, door velen getipt als kanshebber voor de regenboogtrui, beleefde in plaats daarvan een dag die alleen als pijnlijk kan worden omschreven. Maar terwijl critici wijzen op zwakte, zien anderen het eerder als de stilte voor de storm.
Een van die stemmen is Matej Mohorič, voormalig etappewinnaar in de Giro d’Italia en landgenoot van Pogačar, die zijn competitieve DNA beter kent dan de meesten. Na afloop van de tijdrit zei Mohorič dat zondag een heel ander type renner tevoorschijn zal komen. “Tadej blijft nooit lang down. Teleurstelling voedt hem juist. De koers van zondag is een totaal ander verhaal.”

Die gedachte wordt ondersteund door Pogačars carrièreverloop. Na elke tegenslag volgde er telkens een indrukwekkend antwoord. Denk aan de Tour de France 2020, waar hij verslagen leek in de voorlaatste tijdrit, maar in één van de meest dramatische omkeringen ooit zijn landgenoot Primož Roglič alsnog naar de tweede plaats verwees. Of neem de Ronde van Vlaanderen 2023, waar hij na een teleurstellende kasseicampagne het jaar ervoor terugkeerde om zijn concurrenten met overmacht te vernederen.
Zelfs dit seizoen toonde Pogačar opnieuw veerkracht. Na een zeldzame nederlaag in Luik–Bastenaken–Luik sloeg hij enkele weken later keihard terug met dominante zeges in de Giro d’Italia. Voor een renner die pas 26 is, is het patroon onmiskenbaar: wie hem neerhaalt, ziet hem sterker terugkomen.
De tijdrit in Kigali, verreden op hoogte en onder verzengende Afrikaanse hitte, legde misschien enkele zwaktes bloot, maar had nauwelijks overeenkomsten met de uitdagingen van de wegrit op zondag. Het parcours wordt gekenmerkt door herhaalde beklimmingen, scherpe versnellingen en een uitputtingsslag over 270 kilometer—ideaal terrein voor Pogačars explosieve uithoudingsvermogen in plaats van de vlakke constante inspanning van een tijdrit.
Mohorič, die vaak een loyale ploeggenoot van Pogačar is geweest, gelooft dat zijn mentale herstel net zo gevaarlijk is als zijn fysieke kwaliteiten. “Mensen vergeten dat hij ervan houdt zichzelf te bewijzen in de grootste wedstrijden. Wanneer de hele wereld kijkt, is hij op zijn scherpst. De tijdrit zal hem pijn doen, maar breken doet het hem niet. Het maakt hem juist scherper.”
Ook de Sloveense selectie bulkt van de ervaring. Met Roglič aan zijn zijde, evenals sterke renners als Mohorič zelf, wordt tactiek cruciaal. In tegenstelling tot de eenzame strijd van de tijdrit kan Pogačar zondag rekenen op ploegendynamiek, bondgenootschappen en koersinzicht—gebieden waarin hij keer op keer uitblinkt.
Natuurlijk zal de concurrentie hevig zijn. Remco Evenepoel arriveert in Kigali in topvorm na zijn tijdritzege, terwijl ook de Belgen en Denen gevaarlijk ogen. Maar als de geschiedenis iets leert, is het dat het afschrijven van Pogačar na één mindere dag roekeloos zou zijn.
Zoals Mohorič het verwoordde: “Tadej is het gevaarlijkst wanneer mensen aan hem twijfelen. Zondag zal iedereen eraan herinnerd worden waarom hij één van de beste renners van zijn generatie is.”