‘Dat Van der Poel niet gaat is jammer, Vingegaard staat niet bekend om eendagskoersen’ — Geraint Thomas ziet verschillende niveaus van spijt bij de grootste afwezigen van het WK in Kigali
Terwijl het mannenpeloton zich opmaakt voor wat al de “zwaarste WK ooit” wordt genoemd in Kigali, heeft **Geraint Thomas** zijn gedachten gedeeld over de koers, het parcours en de elite namen die er wel en niet bij zijn en hij steekt zijn teleurstelling over sommige afzeggingen niet onder stoelen of banken.

“Dat Van der Poel niet gaat is jammer,” zei Thomas in de nieuwste aflevering van zijn *Watts Occurring*-podcast samen met landgenoot en vriend Luke Rowe. “Als hij ontbreekt, is dat echt een verlies voor de koers. Mads Pedersen er ook niet bij, dat is verrassend gezien zijn jaar.”
Het WK-wegrit bij de mannen — een slopende 267,5 km met bijna 5.500 hoogtemeters belooft een test van uithoudingsvermogen, tactiek en diepte te worden. De hooggelegen hoofdstad van Rwanda brengt hoogte (1.100–1.500 m), kasseien en verzengende hitte naar een deelnemersveld dat ondanks enkele ontbrekende toppers nog steeds tot de wereldtop behoort.
Een zwaar parcours met venijn in de staart
Rowe analyseerde de cijfers: “Het is 10 ronden van een circuit en dan één ronde van een groter circuit met een langere klim 5,8 km aan zo’n 6,5%. Daarnaast heb je elke ronde nog een klim van 1,3 km aan ~5,7% en een van 0,7 km aan 8%. Het wordt sterven door duizend sneden een langzame verbranding.”
Die laatste ronde kan wel eens beslissend worden. Thomas beaamde: “Het sleutelmoment is die grote klim op het langere rondje. Zo’n 6–6,5% en vrij laat in de koers. Dan wil je twee mannen mee hebben vooraan.”
Omdat die slotklim meer vraagt dan wat typische eendagsspecialisten graag hebben, heeft het parcours sommige kanshebbers doen afhaken. Voor Thomas zijn de afwezigen niet allemaal even belangrijk.
“Vingegaard staat niet bekend om eendagsklassiekers,” merkte hij op. “Het is veel gevraagd om hem voor een WK te laten gaan als het parcours zo zwaar is, en ploegen zullen renners verkiezen die al een zwaar seizoen in de benen hebben.”
Pogacar en Remco favorieten in topvorm
De consensusfavorieten zijn zo duidelijk als ze gevaarlijk zijn. “Tadej Pogacar en Remco Evenepoel zijn de twee duidelijke topkandidaten,” zei Rowe resoluut. “Pogacar heeft een sterk jaar gehad; je kunt hem nooit afschrijven. Remco voelt zich onoverwinnelijk na die tijdrit.”
Evenepoel, vers van een nieuwe glansprestatie in de tijdrit, blijft een permanente bedreiging op elk WK, terwijl Pogacar’s constante klasse en allroundvermogen perfect kunnen aansluiten bij het Kigali-parcours vol klimmen en chaos.
Britse kansen en outsiders
Op Afrikaanse bodem — het eerste WK ooit in Rwanda — kunnen de hoogte en temperatuur (verwacht rond 26–28°C) subtiele maar doorslaggevende factoren worden. “Het is gemakkelijk te denken: ‘het is maar 26–28 graden’ en dan te weinig drinken,” zei Rowe. “Maar dan betaal je de prijs in de finale.”
Wat de Britse kansen betreft, wijzen beiden vooral naar Tom Pidcock. “Ik zou zeggen Tom Pidcock als hij een topdag heeft, kan hij het,” aldus Thomas. Rowe voegde toe: “Ik zou Tom als belangrijkste optie hebben en Hayter als een mooie tweede kaart. Ik zou niet met één uitgesproken kopman starten: laat ze allebei hun kans spelen als ze er nog bij zijn in de finale.”
Toch kijken Thomas en Rowe ook naar dark horses. “Del Toro die vliegt in eendagskoersen,” zei Rowe. “En de Amerikanen hebben ook een sterk blok: Quinn Simmons, Brandon McNulty, Neilson Powless.”
Kasseien, publiek en chaos?
Een uniek aspect van het Kigali-parcours is de 1,3 km kasseiklim onderdeel van zowel de tijdrit als de wegrit. Het decor is spectaculair, maar de sfeer kan heftig worden. “De tijdrit zag er geweldig uit,” zei Thomas, “maar de beelden laten fans zien die erg dicht op de weg staan. Rwanda is niet gewend aan afgesloten wegen voor koersen van dit formaat, dus je hoopt dat de fans begrijpen dat ze van de weg moeten blijven. In België weet iedereen dat — ze stappen vanzelf achteruit. In landen die nieuw zijn voor dit soort grote koersen kan dat anders zijn. Dat is geen kritiek, maar een praktisch punt.”
Wie gelijk krijgt? Dat zal de tijd leren. Eén ding staat vast: Kigali 2025 wordt niet zomaar gewonnen. Wie de regenboogtrui pakt, zal dat op de harde manier doen. Zoals Thomas besloot: “Een WK kan gek lopen… maar de winnaar is altijd een waardige.”