Tadej Pogačar behaalde vorige week opnieuw een dominante overwinning in het Critérium du Dauphiné 2025, waar hij uitblonk in het hooggebergte en een krachtig signaal gaf aan zijn concurrenten in aanloop naar de komende Tour de France. Toch is er, ondanks dat de Sloveen er bijna onverslaanbaar uitziet, misschien reden tot zorg na zijn ‘teleurstellende’ tijdrit op etappe 4.
Die teleurstelling is uiteraard relatief, want voor bijna alle renners in het peloton zou een vierde plaats een uitstekend resultaat zijn. Voor Pogačar echter, was het verlies van 48 seconden op Remco Evenepoel en 28 seconden op Jonas Vingegaard een echte verrassing.
Als we naar het technische aspect van Pogačars tijdrit kijken, denkt Stefan Deckx, bewegingsanalist aan de Universiteit van Antwerpen, dat hij misschien heeft ontdekt waarom de kopman van UAE Team Emirates – XRG tijd verliest op renners als Evenepoel en Vingegaard. “Pogačars zwaartepunt ligt te ver naar voren,” begint Deckx in gesprek met *Knack*. “Zijn ellebogen rusten op een manier op het stuur waardoor hij niet genoeg druk op het achterwiel kan zetten. Bij hoge snelheden wordt dat een serieus probleem — vooral in de bochten.”
“Dat moet te maken hebben met fietsbeheersing” — Belgische legende uit ernstige bezorgdheid over crashfrequentie van Remco Evenepoel**
Deckx vervolgt: “Bij Evenepoel, als je een lijn trekt van zijn schouder door zijn elleboog en een andere lijn door de voorvork, dan kruisen die precies op de naaf van het voorwiel. Dat is perfecte geometrie. Bij Pogačar ligt dat snijpunt achter en boven de voornaaf.”
“Daardoor wordt de fiets minder stabiel, moeilijker te sturen, en werkt zijn hele positie tegen hem. Hij brengt ook minder efficiënt kracht over vanuit zijn bovenlichaam — hij drukt zijn fiets niet in de grond zoals een Formule 1-wagen neerwaartse kracht genereert.”
Volgens Deckx is er een duidelijk verschil met Evenepoel. “Door een achterwaartse kanteling komt er meer spanning op de onderrug, en kan hij zijn achterste keten — de bilspieren, hamstrings en onderrug — niet goed activeren,” legt hij uit. “Zijn pedaalslag is ook minder effectief. Hij trapt vlakker, met minder van die achterwaartse hoek. Vergelijk het met startblokken bij het sprinten — schuine blokken geven kracht. Hij duwt in feite vanaf een vlakke ondergrond.”
Volgens Deckx zou het probleem bij UAE kunnen liggen. “Ik vermoed dat ze te veel gefocust hebben op aerodynamica en te weinig op biomechanische krachtlijnen,” besluit Deckx. “Het is mogelijk dat Pogačar er aerodynamischer uitziet op de fiets — maar dat compenseert niet voor het verlies aan biomechanische efficiëntie.”
