Er zijn seizoenen die een renner definiëren, en er zijn seizoenen die herdefiniëren wat mogelijk is. Voor Wout van Aert werd 2025 het jaar waarin alles eindelijk samenkwam de ervaring van een veteraan, de honger van een renner met onafgemaakte zaken, en de fysieke scherpte van iemand die weigerde te laten bepalen door tegenslagen. Na jaren van briljante hoogtepunten afgewisseld met hartverscheurende bijna-overwinningen, bereikte Wout het toppunt van zijn kunnen in een seizoen dat zowel een persoonlijke wederopstanding als een meesterlijke demonstratie van allround dominantie in het wielrennen werd.
Het gebeurde niet van de ene op de andere dag. De weg naar 2025 was uitgehouwen door tegenspoed: ziekte, blessures, nipte verliezen en de constante druk om verwachtingen van fans, media en zichzelf in balans te houden. Maar die obstakels maakten hem ook sterker. Ze dwongen Wout om opnieuw op te bouwen, zijn trainingswijze te herzien en opnieuw te ontdekken waarom hij zo van wielrennen hield. Toen hij aan het begin van het jaar voor het voorseizoen naar het kamp vertrok, spraken teamgenoten over hoe anders hij eruitzag rustiger, scherper, minder belast en doelgerichter.
Die hernieuwde focus vertaalde zich meteen in vroege resultaten. De voorjaarsklassiekers, ooit het lonkende doel dat altijd leek te ontsnappen, ontvouwden zich ineens met een helderheid en vertrouwen waar hij al jaren naar had gezocht. In races waar positie belangrijk was, was Wout altijd aanwezig. In races waar timing cruciaal was, sloeg hij op het perfecte moment toe. En in races waar brute kracht de ultieme munteenheid was, had hij er gewoon meer van dan wie dan ook. Zijn overwinningen voelden onvermijdelijk, niet miraculeus.
Maar het ging niet alleen om krachtcijfers of tactische precisie. Wat de 2025-versie van Van Aert echt onderscheidde, was de emotionele volwassenheid die met de jaren en ervaring kwam. De dagen van te vroeg opgebrande krachten of het instinctief najagen van elke ontsnapping waren voorbij. In plaats daarvan reed hij met de beheersing van iemand die zijn potentieel niet meer hoefde te bewijzen alleen te tonen.
Zelfs bij tegenslag liet 2025 zijn groei zien. Toen een mechanisch probleem een bijna zekere overwinning in een monument verijdelde, reageerde Wout niet met frustratie maar met hernieuwd vuur, en keerde de week daarop terug met een van de meest autoritaire prestaties uit zijn carrière. Fans noemden het het moment waarop hij naar een ander niveau opstijgt niet omdat hij won, maar omdat hij elke variabele die hij kon beheersen, volledig onder controle had en weigerde zich te laten definiëren door de variabelen die hij niet kon beheersen.
Halverwege de zomer vertelden de cijfers een deel van het verhaal: meer overwinningen, meer podia, consistenter presteren dan ooit in één jaar. Maar het echte verhaal ging dieper — het ging over een renner die eindelijk talent, timing, mindset en omstandigheden tot één onstuitbare kracht had gesynchroniseerd.
In 2025 won Wout niet zomaar wedstrijden.
Hij beheerde ze.
Hij voldeed niet alleen aan verwachtingen.
Hij herdefinieerde ze.
En daarmee bereikte hij de top die altijd net buiten bereik leek te liggen:
het ware toppunt van zijn kunnen.
Als je wilt, kan ik er ook een iets krachtigere, meer journalistieke versie van maken die geschikt is voor publicatie in een wielrenmagazine. Wil je dat ik dat doe?
