Mathieu van der Poel’s beslissing om zijn terugkeer in het veldrijden uit te stellen tot de kerstperiode weerspiegelt de zorgvuldige balans die hij heeft gevonden tussen prestaties, duurzaamheid en de steeds hogere eisen van een carrière in drie disciplines. Bekend om zijn explosieve kracht, technische briljantheid en zijn vermogen om te domineren op de weg, in het veld en op de mountainbike, beseft Van der Poel steeds meer dat succes op het hoogste niveau niet alleen talent vraagt, maar ook strategische terughoudendheid. Zijn keuze om deze winter “geen haast te maken” is dan ook minder een stap terug dan een keuze om slimmer te plannen.

In de afgelopen jaren is Van der Poel’s kalender zwaarder en complexer geworden. De combinatie van Monumenten, wereldkampioenschappen, grote rondes en olympische ambities laat weinig ruimte voor de intensieve veldritseizoenen die hij als jonge talentvolle renner reed. Het veldrijden blijft hem na aan het hart liggen—het is de discipline waarin veel fans hem voor het eerst zagen schitteren—maar zijn doelen op de weg en in het mountainbiken vereisen een zorgvuldige energiebalans. Door pas rond Kerst in te stappen, blijft hij het veldrijden trouw zonder zijn bredere sportieve plan te ondermijnen.
De beslissing sluit ook aan bij het behoud van zijn fysieke gezondheid op de lange termijn. Van der Poel kampt sinds 2021 met terugkerende rugproblemen, die vooral zichtbaar werden tijdens de olympische mountainbikewedstrijd in Tokio. Hoewel hij het probleem inmiddels goed onder controle heeft, benadrukt zijn team hoe belangrijk het is om onnodige belasting te vermijden. Veldrijden, met zijn felle acceleraties, voortdurende bochtenwerk en ruwe ondergrond, belast het lichaam intensiever dan de weg. Door zichzelf een langere rustperiode te gunnen, zorgt Van der Poel ervoor dat hij de kerstperiode fris, fit en competitief kan aanvatten.
Competitief gezien is een late seizoensstart bijna zijn handelsmerk geworden. In de afgelopen winters kwam hij op precies hetzelfde moment terug en stond hij onmiddellijk weer schouder aan schouder met Wout van Aert, Tom Pidcock en andere toppers. Ondanks dat hij de openingswedstrijden overslaat, wint hij doorgaans een groot deel van de crossen die hij rijdt. Zijn late intrede verhoogt de spanning van het seizoen, brengt nieuwe intensiteit in het programma van december en januari, en bereidt hem perfect voor op het wereldkampioenschap dat daarop volgt.
Ook commercieel en organisatorisch is de kerstperiode het drukste en meest waardevolle deel van het veldritseizoen. Organisatoren, sponsors en omroepen weten dat Van der Poel zorgt voor hogere kijkcijfers en meer publiek. Zijn aanwezigheid in deze periode maximaliseert de impact—zowel voor zijn team als voor de sport—en houdt zijn wedstrijdschema toch beheersbaar.
Uiteindelijk weerspiegelt Van der Poel’s keuze volwassenheid en evolutie. De jonge renner die ooit elk winterweekend wilde domineren, is uitgegroeid tot een atleet die het grotere plaatje ziet: kwaliteit boven kwantiteit, precisie boven overdaad. Door tot Kerst te wachten, bewaart hij zijn vorm, verlengt hij zijn carrière en zorgt hij ervoor dat hij, eenmaal aan de start, altijd op zijn allerbest staat. Het resultaat is een seizoen dat misschien korter is, maar minstens even spectaculair—en voor veel fans zelfs nog meer iets om naar uit te kijken.













