De wielerwereld staat op zijn kop na een emotionele bekentenis van Mathieu van der Poel (30), de Nederlandse klassiekerkoning en drievoudig wereldkampioen. In een exclusief interview met Sporza, vlak voor de start van de Ronde van Vlaanderen, brak de renner van Alpecin-Deceuninck met tranen in de ogen: “Ik bewonder Wout van Aert meer dan ik kan uitdrukken.” Deze woorden komen op een cruciaal moment, nadat zijn Belgische rivaal recent onder vuur kwam te liggen door een controversieel incident tijdens de Tour van Lombardije. Van Aert (31), de polyvalente kampioen van Visma-Lease a Bike, werd beschuldigd van onreglementair gedrag na een botsing met een toeschouwer, wat leidde tot boegeroep en felle kritiek op sociale media. Van der Poel sprak niet alleen zijn steun uit, maar onthulde ook de rauwe realiteit achter het leven van een profwielrenner – een wereld vol offers die het publiek zelden ziet.
Van der Poel, zelf een product van de Vlaamse wielertraditie, schetste een ontluisterend beeld. “De constante verplaatsingen, het gebrek aan rust, de mentale druk die zich opstapelt als een lawine – dat wordt zo onderschat,” zei hij met bevende stem. “Wout draagt dat allemaal, en meer. Hij offert familie, gezondheid en jaren van zijn leven op voor momenten van glorie die vaak neerkomen op seconden. Ik ken die druk, maar bij hem… het is inspirerend en hartverscheurend tegelijk.” Deze uitspraak slaat in als een bom in een rivaliteit die al sinds hun jeugd als de grootste in de moderne wielergeschiedenis geldt. Sinds ze op achtjarige leeftijd voor het eerst koersten, hebben Van der Poel en Van Aert elkaar afgetroefd in cyclocross, wegwedstrijden en monumenten als de Tour van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Statistieken tonen een nipte voorsprong voor Van Aert (56,3% head-to-head), maar de emotionele kloof lijkt nu te krimpen tot een band van wederzijds respect
Insiders fluisteren over een bijzonder verhaal achter deze openbaring. Volgens bronnen binnen de peloton, die anoniem willen blijven, zou Van der Poel tijdens een trainingskamp in Spanje getuige zijn geweest van een breakdown bij Van Aert. Na een zware val in de Vuelta a España, worstelend met depressieve gedachten en de druk van nationale heldenstatus, zou Van Aert zijn hart hebben gelucht bij zijn Nederlandse ‘vijand’. “Mathieu was de enige die het écht begreep,” aldus een ploegstafmedewerker. “Hun gesprek duurde uren, en sindsdien is er een stil pact: geen genade op de weg, maar off the bike pure steun.” Dit contrast met hun publieke rivaliteit – denk aan de epische sprints in Milaan-San Remo of de moddergevechten in de Superprestige – maakt het verhaal des te schokkender. Fans, gewend aan trash talk en psychologische oorlogvoering, zijn verbijsterd. Op X (voorheen Twitter) exploderen hashtags als #VanDerPoelAdmiresVanAert met reacties als: “Dit verandert alles – echte kampioenen, echte mensen
De bekentenis komt temidden van een turbulent seizoen. Van Aert herstelt nog van zijn crash in de Tour de France, waar hij etappezeges misliep door pech, terwijl Van der Poel zijn dominantie in de klassiekers evenaart met een mogelijke vierde zege in de Hel. Toch benadrukte de Nederlander: “Achter de schermen offeren we alles. Wout verdient erkenning, niet kritiek.” Wieleranalisten zien hier een keerpunt in de sport: een oproep tot meer empathie in een wereld waar mentale gezondheid vaak taboe blijft. “Dit breekt de mythe van de onverslaanbare titanen,” zegt Thijs Zonneveld van de NOS. “Het toont dat zelfs goden breken
Reacties stromen binnen. Tadej Pogačar, drievoudig Tourwinnaar, tweette: “Respect voor beide heren – koers is hard, maar vriendschap harder.” Van Aert zelf, bereikt voor commentaar, reageerde bescheiden: “Mathieu is een beest, maar een goed mens. Dit betekent veel.” Deze woorden raken een snaar in een sport geplaagd door dopingaffaires en burn-outs. Voor fans markeert het een moment van hoop: de rivaliteit leeft, maar nu met een laag van broederschap.
Hoe dit de aankomende klassiekers beïnvloedt? Experts voorspellen vuurwerk, maar met een nieuw respect. Van der Poels tranen herinneren ons: achter elke sprint schuilt een verhaal van bloed, zweet en stille bewondering
