De verzengende hitte van Kigali zorgde voor één van de meest dramatische finishes van het WK tijdrijden 2025. Voor Tadej Pogačar werd het verschil tussen glorie en teleurstelling niet in minuten gemeten, maar in een eenzame seconde. De Sloveense ster, die elke druppel energie in de Rwandese wegen stortte, kwam net tekort voor het podium, ingehaald door de Belg Remco Evenepoel in een duel van kleine marges.
Ondanks de pijn van de nederlaag reageerde Pogačar met gratie en perspectief. “Ik gaf vandaag echt alles wat ik had,” gaf hij toe na afloop. “Het is jammer om het podium met slechts één seconde te missen, maar ik had niet eens door hoe dichtbij het was. Ik kan Remco alleen maar feliciteren — hij was uiteindelijk sterker.”

Het tijdrijden was aangestipt als een van Pogačars grote doelen op dit WK. Met zijn explosieve klimcapaciteiten en zijn steeds beter wordende tijdritkwaliteiten werd hij getipt als kanshebber voor goud. Toch werd tijdens de kilometers duidelijk dat zijn benen nog wat zwaarte meedroegen van de afgelopen weken. Pogačar onthulde later dat hij vlak voor de Canadese wedstrijden begin september ziek was geweest, een tegenslag die zijn voorbereiding verstoorde.
“Ik was ziek voor Canada, en misschien ben ik nog steeds niet op 100%,” zei hij eerlijk. “Het was niet de ideale voorbereiding, maar ik probeerde hier toch zo hard mogelijk te gaan.”
Voor de meeste renners zou een vierde plaats een bittere nasmaak achterlaten. Maar Pogačars karakter — tegelijk fanatiek strijder en nuchtere sportman — kwam opnieuw naar voren. Zijn lof voor Evenepoel, die hem in het klassement voorbijging, toonde niet alleen wederzijds respect maar ook erkenning van de klasse van de Belg. De twee hebben in de loop der jaren een boeiende rivaliteit opgebouwd, met overwinningen en teleurstellingen op de grootste podia, en Kigali voegde daar weer een hoofdstuk aan toe.
Toch blijft Pogačar niet hangen in wat had kunnen zijn. Met de wegrit in aantocht heeft hij zijn blik al op de volgende uitdaging gericht. “Nu gaat mijn aandacht naar zondag,” zei hij. “De wegrit is iets bijzonders, en ik wil klaar zijn. Het is een koers waarin alles kan gebeuren.”
Het parcours in Kigali belooft een zware strijd — meedogenloze klimmetjes, verzengende hitte en de tactische complexiteit van een eendagskoers op een WK. Voor Pogačar, die floreert in lange, slopende gevechten, is dit zowel een kans op revanche als een test van zijn veerkracht na een veeleisend seizoen.
Het missen van het podium met één seconde zal pijn doen, maar zoals zo vaak lijkt Pogačar van plan teleurstelling om te zetten in motivatie. “Het is wielrennen — soms win je met een seconde, soms verlies je met een seconde,” reflecteerde hij. “Ik ben trots op mijn inspanning, en ik blijf vechten.”
Terwijl Kigali zich opmaakt voor de climax van het WK, is één ding zeker: Tadej Pogačar zal aan de start staan, niet als een man gebukt onder frustratie, maar als een renner vastbesloten om de volgende kans te grijpen, gedreven door nederigheid én honger.