Verjaardagen van topsporters worden vaak doorgebracht tussen trainingen, vluchten en mediaverplichtingen. Maar voor Tadej Pogačar had de viering van dit jaar een diepere, persoonlijkere betekenis niet vanwege trofeeën of podia, maar vanwege een paar oprechte woorden van de persoon die hem het meest dierbaar is.
Toen Urška Žigart, zijn partner en eveneens profwielrenster, haar emotionele verjaardagsboodschap deelde, gaf Pogačar toe dat hij zijn emoties niet kon bedwingen. “Ik kon mezelf niet inhouden toen ik het zag,” bekende hij, met de eerlijkheid die fans zo waarderen. “Zij houdt mijn leven vast. Het gaat niet alleen om samen zijn als wielrenners of partners, het gaat erom dat zij mij elke dag compleet maakt.”
Žigarts boodschap, omschreven als teder, oprecht en stilletjes krachtig, draaide minder om grootse verklaringen en meer om de kleine dingen die hun band definiëren: de vroege ochtenden voor wedstrijden, de gedeelde stiltes tijdens lange trainingen, en de onvoorwaardelijke steun tijdens tegenslagen. Voor Pogačar, die zijn reputatie heeft opgebouwd op veerkracht en briljantie op de fiets, was het een herinnering dat zelfs kampioenen een anker nodig hebben.
“Zij kent mij beter dan wie dan ook,” vervolgde hij. “Mensen zien mij koersen winnen, maar zij ziet mij wanneer ik worstel, twijfel of uitgeput ben. Daarom raakten haar woorden mij zo diep. Het waren niet zomaar verjaardagswensen, het was een weerspiegeling van alles wat we samen hebben opgebouwd.”
De wielerwereld bewondert al lange tijd de relatie tussen Pogačar en Žigart. Terwijl hij vaak in de wereldwijde schijnwerpers staat tweevoudig Tour de France-winnaar, kanshebber op wereldkampioenschappen en een van de bepalende figuren van de sport heeft zij haar eigen pad uitgestippeld, met vastberadenheid en toewijding. Toch gaat hun band verder dan resultaten. Het is geworteld in gedeelde reizen, parallelle dromen en de rust die zij elkaar brengen.
“Wielrennen staat bol van de druk, en je kunt jezelf erin verliezen,” legde Pogačar uit. “Urška herinnert mij aan het grotere geheel. Ze moedigt me niet alleen aan; ze herinnert me eraan om in het moment te leven, te lachen, te genieten van het leven. Haar verjaardagsboodschap was niet alleen romantisch het was een boodschap van kracht. Het was haar manier om te zeggen: ik ben er, altijd.”
Wat fans het meest raakte, was hoe openhartig Pogačar sprak over de emotionele impact van haar woorden. Voor een renner die vaak glimlacht, zelfs onder druk, voegde het toe aan zijn karakter dat hij zijn kwetsbaarheid toonde. “Ik moest huilen,” zei hij lachend. “Niet omdat ik verdrietig was, maar omdat ik overweldigd was. Soms raken de kleinste dingen je het diepst.”
Terwijl hij vooruitkijkt naar meer koersen, meer duels met rivalen en meer bepalende momenten in zijn carrière, benadrukt Pogačar dat Žigarts boodschap bij hem zal blijven. “Trofeeën komen en gaan,” zei hij zacht, “maar Urška’s woorden blijven voor altijd. Daarom zeg ik dat zij mijn leven vasthoudt. Want dat doet ze echt.”
Voor één keer werd de finish niet gemeten in seconden of overwinningen. Hij lag besloten in een oprechte boodschap die Tadej Pogačar eraan herinnerde dat zelfs de sterksten iemand nodig hebben om hen overeind te houden.
