De sensationele overwinning van Wout van Aert op de laatste dag van de Tour de France leverde hem niet alleen een staande ovatie op in Parijs, maar ook bewondering van enkele van de grootste wielerlegendes. De Belg leverde een meesterlijke prestatie op de Champs-Élysées, die fans en oud-profs in vervoering bracht en de eeuwige discussie weer aanwakkerde: Van Aert of Van der Poel?
In On The Move, de populaire podcast van Lance Armstrong, verspilde de voormalige Tourwinnaar geen tijd met een lofzang op Van Aert. “Dit was typisch Wout,” zei Armstrong. “Hij deed wat niemand anders in drie weken voor elkaar kreeg: hij liet Pogacar vallen. Dat alleen al zegt alles. Tel daar het weer en het terrein bij op… het was een geweldige zet. Dit is misschien wel een van de grootste overwinningen van de wedstrijd.”
George Hincapie, een oude ploeggenoot van Armstrong en zelf een Tourveteraan, beaamde die mening. “Kijk naar zijn jaar – na die brute val in de Vuelta vroegen mensen zich af of hij hetzelfde zou zijn. Maar hij herstelde zich met een ongelooflijke lente, maakte vervolgens furore in de Giro en nu deze overwinning in Parijs. Die man is meedogenloos.”
Het moment wakkerde ook vergelijkingen met mede-superster Mathieu van der Poel weer aan. Hincapie, die nooit verlegen is om zijn mening te delen, gelooft dat Van Aerts recente prestaties de doorslag geven. “Mathieu gooide het script van de Tour al vroeg om met een etappezege en de gele trui, zeker. Maar laten we eerlijk zijn – we herinneren ons dat nu niet eens meer. Wout won net de technisch moeilijkste etappe van de Tour. Dat laat een sterkere indruk achter
Van Aerts overwinning was zijn tiende in de Tour de France – een mijlpaal die slechts weinigen ooit bereiken. Maar het gaat niet alleen om de cijfers. Zijn vermogen om onder druk te presteren, te herstellen van tegenslagen en te domineren in verschillende disciplines bevestigt zijn reputatie als een van de meest veelzijdige renners van zijn generatie.
Zelfs Bradley Wiggins, bekend om zijn evenwichtigere aanpak, was ontroerd. “Voor mij zijn Van Aert en Van der Poel nog steeds gelijkwaardig. Mathieu is een klasse apart in de klassiekers, maar Wout heeft dingen gedaan die maar weinigen kunnen: hij heeft gewonnen op de Mont Ventoux, in de tijdritten en nu op de Champs-Élysées – twee keer. Die diversiteit is ongeëvenaard.”
Wiggins wees ook op Van Aerts teamgerichte mentaliteit. “Mensen vergeten dat Wout vaak voor de klassementsmannen werkt. Hij is er niet alleen voor zichzelf. Dat zegt veel over zijn karakter – en toch weet hij individueel te schitteren.”
Nu het stof van de Tour is neergedaald, is één ding duidelijk: Van Aerts laatste overwinning was niet zomaar een ritzege. Het herinnerde ons eraan dat ware grootsheid meer is dan alleen trofeeën – het gaat om veerkracht, teamwerk en je laten zien wanneer het er het meest toe doet.
Of je nu Van Aert of Van der Poel prefereert, de wielerwereld is rijker dankzij hun rivaliteit. Maar voorlopig zijn alle ogen gericht op Wout – en terecht
