Wout van Aert gaf zijn thuispubliek precies waar ze voor gekomen waren en reed naar de overwinning in de 20e editie van Herentals Fietst. De Belgische publiekslieveling versloeg Jonathan Milan en Kaden Groves in een spannende sprint, waarmee hij opnieuw een overwinning toevoegde aan zijn opmerkelijke naseizoen en een perfecte thuiskomst neerzette.
Hoewel aangekondigd als een feestelijke demonstratiewedstrijd, had het Herentals criterium een startlijst vol Tour de France-sterren, wat het een confrontatie van hoog niveau maakte. De gladde kasseien, die nog lastiger waren gemaakt door een korte regenbui voor de start, zorgden voor een extra laag onvoorspelbaarheid. Maar in tegenstelling tot de Tour zelf, navigeerde het peloton zonder grote incidenten over het parcours, wat zorgde voor een veilige maar energieke wedstrijd
De eerste ronden van de wedstrijd werden gekenmerkt door een reeks levendige aanvallen en enthousiaste steun van het publiek. Lokale helden en Tour de France-toppers wisselden elkaar af vooraan, terwijl ze applaus in ontvangst namen en het tempo hoog hielden. De feestelijke sfeer rond de vangrails werd geëvenaard door de competitieve ambitie op de weg.
Met nog tien ronden te gaan, werd de race intenser. Een kopgroep van elf renners vormde zich, boordevol talent. Van Aert, Milan, Groves, Campenaerts, Van Gestel en Biermans waren allemaal aanwezig bij de aanval, wat zorgde voor zowel pk’s als tactische nuances. Hun voorsprong liep snel op toen de achtervolgende groep zich niet effectief wist te organiseren.
Een paar ronden later vond de beslissende splitsing plaats. Vier renners braken weg uit de kopgroep: Van Aert, Milan, Groves en Campenaerts. Omdat ze alle vier bekend stonden om hun snelheid, was het duidelijk dat de finale een klassieke sprint zou worden. Om de beurt testten ze het tempo, maar niemand kon de anderen afschudden.
In de laatste ronde wachtte Van Aert vakkundig zijn tijd af. Bij het uitkomen van de laatste bocht zette hij zijn sprint met precisie in, waarbij hij Milan voorbijstreefde en de overwinning pakte. Het was een klinische finish, waaruit bleek dat zijn benen nog steeds fris waren en zijn geest scherp, slechts enkele dagen na afloop van de Tour de France.
Jonathan Milan, de winnaar van de groene trui van de Tour, finishte als tweede, slechts een halve fietslengte achter hem. De Australische sprinter Kaden Groves werd derde, terwijl Victor Campenaerts op een haar na het podium miste als vierde. Hoewel er geen trofeeën op het spel stonden, was de strijdlust onder de renners groot
Het criterium van Herentals staat bekend om zowel de feestelijkheden als de koers, en de editie van dit jaar was op beide fronten succesvol. Vanaf de vroege middag stonden er fans langs de straten om te genieten van een dag vol wielerplezier, die culmineerde in Van Aerts emotionele overwinning.
Voor Van Aert betekende de overwinning in Herentals meer dan zomaar een streepje op zijn palmares. Het was een kans om iets terug te doen voor de gemeenschap die hem zijn hele carrière heeft gesteund. Het gejuich dat hij ontving toen hij over de finish kwam, was even oorverdovend als oprecht.
“Het betekent veel om hier te winnen”, zei Van Aert na de wedstrijd. “Het is altijd bijzonder om voor vrienden, familie en buren te racen. Ik ben dankbaar voor de steun en blij dat ik vandaag een overwinning kon behalen.”
De podiumceremonie werd onthaald met een daverend applaus, gevolgd door muziek, dans en feestvreugde tot diep in de zomeravond. “Herentals Fietst en Feest” deed zijn naam weer eer aan: een perfecte mix van sport en feest.
Naarmate het criteriumseizoen vordert, zal Van Aerts overwinning in Herentals niet alleen opvallen vanwege het resultaat, maar ook vanwege de vreugde die het zijn geboortestad bracht. Voor een renner die alles op het wereldtoneel heeft gepresteerd, gaat er nog steeds niets boven winnen in eigen land
