Een slotrit zoals je ze zelden ziet: agressief, symbolisch en emotioneel geladen. Wout van Aert bracht Parijs in vervoering met een verbluffende solo-aanval op de kasseienklim van Montmartre. Het iconische decor vormde het toneel van een koers die de fans op het puntje van hun stoel hield en commentator José De Cauwer diep raakte.
“Montmartre of geen Montmartre, dat was de vraag,” mijmerde Karl Vannieuwkerke. Voor De Cauwer was het antwoord zonneklaar. “Die vraag stellen is ze beantwoorden. Na deze editie zeg ik: Montmartre, ja. Zeker met zo’n winnaar.”
Hoewel hij betwijfelt of Montmartre jaarlijks het decor moet zijn van de slotrit, vindt De Cauwer dat het experiment geslaagd is. “Misschien niet elk jaar. Om de twee jaar, of zoals bij het WK, om de vier jaar. Niet iedereen zal het leuk vinden, maar deze koers heeft getoond dat het werkt.”
Voor Van Aert betekende deze overwinning meer dan enkel een ritzege — het was persoonlijk. “Hij had dit nodig om met energie naar Toruń te kunnen toewerken,” aldus De Cauwer, verwijzend naar Van Aerts volgende race. “Niet dat hij ooit echt weg was, maar dit is bevestiging. En voor jongens als Van der Poel maakt het het hele verhaal alleen maar mooier.”
Pogacars Sportieve Gebaar
Wat De Cauwer het meest raakte, was niet enkel Van Aerts overwinning, maar de manier waarop — en tegen wie. Tadej Pogacar, die al zeker was van de eindzege, reed toch voluit. “Dat Pogacar die slotrit zo reed — dat is de grootste eer die je een ritzege kunt geven,” vond De Cauwer. “Jonas Vingegaard zou dat waarschijnlijk niet gedaan hebben. Pogacar deed het wel. En dat maakt Van Aerts overwinning des te betekenisvoller.”
“Wegrijden van Pogacar — dat is de droom van elke renner,” ging hij verder. “Hij heeft zich echt opnieuw op de kaart gezet. Hij was nooit echt weg, maar nu weet iedereen weer wat hij kan.”
Een Tour vol Emotie
Terugblikkend op de hele Tour, vat De Cauwer het samen in één woord: emotie. “Zoveel mooie dromen, grote dromen, verhalen. Zoals Van der Poel die rijdt met Rickaert. Puur koersen uit liefde voor de sport — soms impulsief, maar altijd oprecht. Voor mij was dit een van de mooiste Tours die ik ooit heb gezien.”
Vooruitkijken
Ondanks de feeststemming kon De Cauwer de dreigende dominantie van Pogacar niet negeren. “Als hij dit niveau aanhoudt, rijdt de rest voor de tweede plaats,” gaf hij toe. “Maar wie zegt dat hij zijn top al bereikt heeft? Hij heeft ook al twee keer verloren. Het is dus nog niet voorbij. Maar hij is zonder twijfel de beste renner ter wereld.”
Nieuwe talenten zoals Marco Lipowitz en Ozley, ploegmaat van Josh Tarling, maakten ook indruk, maar Belgische fans blijven zich afvragen hoe het zit met Remco Evenepoel. “Het podium? Dat hangt af van het parcours. Meer tijdritten zouden helpen,” aldus De Cauwer. “Maar zal hij ooit winnen? Zeg nooit nooit. Remco zal de moed niet verliezen. Daar ben ik zeker van.”
Montmartre bracht uiteindelijk spektakel, symboliek en hoop — een perfecte afsluiter van een Tour die velen, waaronder De Cauwer, nog lang zal bijblijven.
