HUMO-journalist Jeroen Maris heeft geen blad voor de mond genomen na het bekijken van de seizoensfinale van Thuis. Hoewel hij toegeeft dat de laatste aflevering van het seizoen degelijk in elkaar zat, lijkt het vuur dat ooit voor de VRT-soap brandde bij hem stilaan te zijn uitgedoofd. Wat ooit dagelijkse afspraak-tv was, voelt voor hem nu aan als een lege huls – en dat heeft alles te maken met wat hij ‘De Aflevering Met De Ring’ noemt.
Een eenzaam sterretje boven de leegte
Maris opent zijn analyse met een symbolische zin: “Het eenzame sterretje boven dit stuk symboliseert iets.” Dat sterretje, volgens hem, staat niet alleen voor de kritiek op de reeks, maar ook voor de teloorgang van een tv-instituut. Thuis is volgens Maris al maanden, misschien zelfs jaren, aan het wegglijden van wat het ooit zo uniek maakte: menselijke emoties, subtiele spanning en herkenbare drama’s die niet schreeuwden om aandacht, maar fluisterden naar je hart.
De aflevering met de ring: een keerpunt
De echte doodsteek voor zijn liefde voor Thuis kwam volgens Maris tijdens de beruchte ‘Aflevering Met De Ring’. “Nooit eerder heb ik me zo vervreemd gevoeld van een reeks die ik jarenlang trouw heb gevolgd,” schrijft hij. In die aflevering moest een ring, symbool van een relatiebreuk of verloving – dat was al niet meer duidelijk – het drama dragen. Maar wat op papier een emotioneel hoogtepunt had moeten zijn, voelde in de uitvoering leeg, geforceerd en theatraleer dan een doorsnee TikTok-video.
Sterke cast, zwakke richting
Het is niet dat de acteurs hun werk niet doen – integendeel, Maris prijst vooral veteranen als Leah Thys (Marianne) en Pol Goossen (Frank) die volgens hem nog steeds kwaliteit leveren. Maar de scripts voelen voor hem te vaak als ‘gehaaste puzzelstukken’, waarbij personages plotwendingen ondergaan die niet langer voortkomen uit hun karakter, maar uit een nood aan sensatie.
“Wanneer Robin plotseling verliefd wordt op iemand die hij twee dagen eerder nog wantrouwde, of wanneer Tom een plan smeedt dat enkel in een B-film zou werken, dan weet je: er is iets grondig mis,” aldus Maris.
Een finale zonder rouw
De seizoensfinale zelf – met een huwelijk dat bijna mislukt, een geheim dat bijna uitlekt, en een cliffhanger die eerder een glijbaan lijkt – was volgens Maris technisch goed gemaakt, maar mist het emotionele gewicht dat Thuis ooit zo sterk maakte. “Je kan vuurwerk afsteken, maar als niemand ernaar kijkt met tranen in de ogen, dan blijft het slechts rook en licht.”
Is er nog hoop?
Toch sluit Maris niet af met alleen maar negativiteit. Hij hoopt dat de makers van Thuis deze zomer de tijd nemen om te herbronnen. Om terug te keren naar de roots: menselijke verhalen, geloofwaardige conflicten en personages die weer ademen als echte mensen.
“Laat Thuis niet sterven als een soap die vergat waarom ze geliefd was. Laat haar herleven als de dagelijkse spiegel van onze kleine en grote drama’s,” schrijft hij. Maar tot dan? “Het sterretje blijft staan.”