De tweede week eindigt met een echte overgangsetappe. De verschillende klassementsrenners en hun ploegen zullen deze rit ofwel gebruiken als extra ‘rustdag’ of om de wonden te likken na drie zware Pyreneeënritten. Voor aanvallers als Mathieu van der Poel ligt er dus een gouden mogelijkheid om (opnieuw) een ritzege in deze Ronde van Frankrijk te boeken.
Parcours
De tweede week eindigt met een rit die van start gaat in Muret. Dit stadje in de regio Occitanië is bekend vanwege de vliegshow AirExpo, de op twee na grootste show van Frankrijk. Het is een bijzonder evenement, omdat het in z’n geheel is georganiseerd door studenten. Daarnaast is deze stad ook de sterfplaats van Antoon van Schendel. Hij was prof – net als zijn jongere broertje Albert – van 1934 tot en met 1943.
Beiden werden geboren in Nederland, maar verhuisden met hun ouders op jonge leeftijd naar de regio Toulouse. Hun ouders begonnen er een boerenbedrijf. Antoon won twee Tour-etappes en was jarenlang ploegmaat van Theo Middelkamp, de eerste Nederlander die ooit een rit in de Ronde van Frankrijk (1936) won én de wereldtitel (1947) pakte.
In het verleden was Muret twee keer eerder startplaats in de Tour: in 2015 ging de etappe naar Rodez en sloeg Greg Van Avermaet een dubbelslag. Ook in 2021 startte er nog een rit, die de renners naar de top van de Col du Portet bracht. Tadej Pogačar reed daar in de laatste meters weg bij de toen nog verrassende Jonas Vingegaard en Richard Carapaz.
Finishplek Carcassonne heeft een langere historie met de Tour. Al in 1947 passeerde ze er eens. De laatste keer dat het als finishplaats fungeerde, was in 2022. Op een bloedhete dag (met temperaturen tot boven de 40 graden Celsius) won Jasper Philipsen. Een jaar eerder werd bovendien geschiedenis geschreven in Carcassonne: Mark Cavendish evenaarde er het recordaantal ritzeges (34) van Eddy Merckx.
De stad zelf behoeft voor de meeste mensen weinig uitleg. Na Parijs, Versailles en Mont-Saint-Michel is Carcasso de grootste toeristische trekpleister van Frankrijk. Dat komt omdat het een van de best bewaarde vestingsteden van Europa is. De binnenstad is volledig gerestaureerd en staat sinds 1997 op de UNESCO Werelderfgoedlijst.
Carcassonne stamt uit de middeleeuwen en dat is goed terug te zien. Ondanks haar bekendheid is het wel een relatief klein stadje, met een kleine 50.000 inwoners. Je kent Carcassonne misschien ook wel als bordspel. De gelijknamige Zuid-Franse stad was ook de inspiratie voor het populaire strategiespel, dat dit jaar twintig jaar bestaat. Met tal van uitbreidingsets en de betrekkelijke eenvoud daarvan, zijn de spelvarianten eindeloos.
Dat geldt ook voor de 170 kilometer lange rit zelf. Tussen Muret en Carcassonne ligt namelijk een echte overgangsetappe en dus zullen de aanvallers smachtend aan de start staan. In de beginfase liggen er een aantal korte hellingen waarop vluchters het verschil kunnen maken. Daags voor de rustdag zal het peloton dat wel best vinden. We voorspellen dan ook een omvangrijke vroege vlucht met de nodige tactische spelletjes. In de tweede helft van de rit zullen de aanvallers het kaf van het koren kunnen scheiden, want dan liggen twee langere beklimmingen te wachten.
Vooral de Pas du Sant leent zich daarvoor. Die klim is ‘slechts’ 3,2 kilometer lang, maar kent wel een gemiddelde stijging van 8,8%. Op de top moeten de renners nog eens 3,8 kilometer door klimmen naar de Col de Fontbruno. Dat is echter een veel gemakkelijker klim aan ‘slechts’ 3,8%. Daar eenmaal boven is het nog 42 kilometer naar de finish, waarvan ruim dertig in dalende lijn. In de laatste kilometers passeren de renners de rivier de Aude en rijden ze langs het Canal du Midi. Ook daar zijn aanvallers in het voordeel, want je bent veel en snel uit het zicht van achtervolgers.
Favorieten
Nee, deze keer zullen we écht geen Tadej Pogacar in de voorste gelederen van de koers zien. Na drie dagen op rij in de bergen, is het tij dan toch gekeerd. Naar Carcassonne toe kijken we toch weer naar andere namen: renners die zich de afgelopen dagen in de luwte hebben kunnen houden om zich te sparen voor deze zeldzame kans in de tweede Tourweek.
Eén keer eerder was er nog een kans in deze week, namelijk in de etappe naar Toulouse. Daar zagen we welke renners – die beter uit de voeten kunnen op het vlakke en enkele korte hellingen – in goede vorm zijn. We kijken dan ook voor een groot deel naar de renners die het daar goed deden, en in mindere mate de mannen die de door Ben Healy gewonnen rit naar Vire Normandie wisten te kleuren. De etappe kan zich op papier lenen voor een sprint met de sterke mannen, maar een ruime vluchtersgroep die ruimte krijgt, lijkt ons een meer realistisch scenario.
Hoe dan ook kom je in elk mogelijk scenario uit bij Mathieu van der Poel. De Nederlander van Alpecin-Deceuninck heeft deze Tour het plezier teruggevonden in de Tour de France. De voorbije weken lagen er al een hele boel etappes te wachten die op zijn maat waren geschreven, daarom werd Van der Poel ook verkozen tot de meest aanvallende renner van de eerste tien dagen. De ritzege en gele trui op dag twee was een mooie beloning, waarmee zijn Tour al geslaagd was.
Maar Van der Poel heeft ook nog altijd een kans(je) op groen en hij zit van nature niet graag stil. Als zijn wespensteek hem geen parten (meer) speelt, dan verwachten we dat Van der Poel maar wat graag een van de aanstokers van de vlucht van de dag zal zijn. En als Van der Poel mee zit, dan speelt hij altijd een hoofdrol. Zijn grote probleem is wel dat de diepe finale van de etappe helemaal niet meer selectief is. En dan wordt er natuurlijk naar hem gekeken. Van der Poel zal zijn medevluchters dus daarvoor al moeten afschudden, of in ieder geval zijn groepje uitdunnen.
Wat zijn tactisch plan zou kunnen bevorderen, is een scenario waarin ook ploeggenoot Kaden Groves de vlucht van de dag haalt. De Australische sprinter heeft dit seizoen zijn ritzege in de Giro al binnen, maar zijn grote droom is om dat ook in de Tour te doen. Voor een snelle man is zijn klimvermogen ongelooflijk: Groves zal je niet zo snel op een klimmetje zien lossen. Tegen de allersnelste mannen komt hij echter te kort maar die zal hij hier niet treffen.
Iemand als Arnaud De Lie zit eigenlijk in dezelfde situatie als Groves. Laat de Lotto-kopman tegen Jonathan Milan en Tim Merlier sprinten, en je weet eigenlijk al op voorhand dat hij geen kans heeft. Maar andersom, als je een goede De Lie een rit met enkele klimmetjes geeft, waardoor de snelste mannen er niet meer bij zijn, dan komt zijn enorme inhoud naar boven drijven. In Toulouse bewees De Lie al dat hij eindelijk zijn topbenen terug heeft gevonden, en ook voor hem lijkt dit een ideale kans om die te gaan verzilveren.
Nu we toch bezig zijn: we nemen ook Wout van Aert mee in ditzelfde rijtje. Natuurlijk rijdt de Visma | Lease a Bike-renner niet de Tour de France waar hij zelf op had gehoopt, maar dat wil niet zeggen dat hij zijn tiende ritzege niet kan nastreven. Wellicht ligt de finale hem zelfs beter dan Van der Poel, gezien de eindsprint van Van Aert normaal nog enkele etages hoger staat.
Van Aert heeft dit seizoen al een paar keer twijfels gehad over zijn sprint, maar in de eindsprint naar Laval bleek dat het allemaal nog wel meevalt. Van Aert moest daar alleen maar Jonathan Milan laten voorgaan. De kans is ook niet klein dat de groene truidrager zich in de ontsnapping zal proberen te nestelen, net als de net iets beter klimmende Biniam Girmay. Maar de hele etappe is misschien toch net iets te zwaar voor hen. Mochten ze de hellingen overleven of zelfs hun ploegen laten controleren, dan stijgen hun kansen snel.
Verder zijn er nog tal van aanvallers die we niet mogen vergeten. De manier hoe Jonas Abrahamsen (Uno-X Mobility) de overgangsetappe naar Toulouse won, zorgt ervoor dat we niet om hem heen kunnen. En Mauro Schmid (Jayco AlUla) zal na zijn nipte nederlaag ook nog wel op revanche hopen. Ook Quinn Simmons rijdt al de hele Tour ijzersterk: bij afwezigheid van Milan is het aan hem en Thibau Nys om hun kans bij Lidl-Trek te grijpen. En waarom zouden mannen als Kasper Asgreen (EF Education-EasyPost), Maruo Schmid (Jayco AlUla) of Matej Mohoric (Barhain Victorious) niet kunnen verrassen met een solo?
Misschien is het ook voor Danny van Poppel een goede dag om mee te schuiven namens Red Bull-BORA-hansgrohe. Andere namen om in de gaten te houden op dit terrein? Fred Wright (Bahrain Victorious), Matteo Trentin (Tudor), Luke Plapp (Jayco AlUla), Bruno Armirail (Decathlon AG2R), Davide Ballerini en Mike Teunissen (XDS Astana), Alexey Lutsenko (Israel Premier Tech), Jenno Berckmoes (Lotto), Laurenz Rex (Intermarché-Wanty), Axel Laurance (INEOS Grenadiers) en Pascal Eenkhoorn (Soudal Quick-Step).
