Etappe 7 van de Tour de France belooft opnieuw een heuvelachtige beproeving te worden, dit keer met de finish op de iconische hellingen van de Mur-de-Bretagne. Voor fans van Mathieu van der Poel — MVDP — roept deze klim levendige herinneringen op aan 2021, toen de Nederlander de koers in vuur en vlam zette en zijn naam in de annalen van de Tour de France schreef. Toen, pas zijn tweede dag ooit in de Tour, viel hij twee keer aan op de Mur en kwam hij solo over de streep, wijzend naar de hemel ter ere van zijn overleden grootvader, Raymond Poulidor. Het was niet zomaar een etappezege; het was een moment vol emotie en geschiedenis, dat nog een gouden draad toevoegde aan het grootse tapijt van de wielersport.

Fast forward naar dit jaar, en opnieuw doemt de Mur-de-Bretagne dreigend op. Officieel slechts 2 kilometer lang, is het niet de langste of steilste klim die de Tour zal kennen — maar de venijnige hellingspercentages en herhaalde knikken maken het tot een arena waar explosieve renners het klassement op z’n kop kunnen zetten. De slotklim kent een gemiddeld stijgingspercentage van zo’n 7%, maar kent gemeen steile stukken die een uitbarsting van kracht vragen die maar een handvol renners in het peloton op het juiste moment kunnen leveren.
Voor MVDP betekent Etappe 7 meer dan alleen een kans op nog een overwinning — het is een kans om iedereen eraan te herinneren dat wanneer de weg omhoog helt en de finishlijn op een muur van asfalt ligt, er maar weinigen zijn die zijn rauwe, aanvallende stijl kunnen evenaren. Zijn klassiekervorm, geslepen op de hellingen van Vlaanderen en de kasseien van Roubaix, maakt hem perfect geschikt voor deze korte, venijnige aankomsten bergop. En als zijn ploeg Alpecin–Deceuninck hem in de juiste positie aan de voet kan afleveren, mogen de fans zich op vuurwerk verheugen.
Natuurlijk is hij niet de enige die zijn zinnen op deze iconische helling heeft gezet. Rijders als Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard zullen scherp toekijken — een bonificatieseconde hier, een klein gaatje daar, alles telt in een Tour die zo spannend is als deze. Puncheurs als Tom Pidcock, Wout van Aert of zelfs Julian Alaphilippe (als hij weer in vorm is) zullen ook hun kans ruiken. Ze weten dat de Mur zo’n klim is waar positie, timing en durf allesbepalend zijn.
Het publiek zal de hekken langs de weg vullen, herinneringen aan 2021 oproepend, juichend voor nieuwe helden en oude legendes. Ze weten dat ze wielrennen in zijn puurste vorm meemaken — de brute eerlijkheid van een renner tegen de zwaartekracht, het gejuich van de fans dat hen elke meter omhoog stuwt.
Als MVDP het opnieuw flikt, is het niet zomaar een herhaalde overwinning. Het is een statement dat er in een tijdperk van Grote Ronde-supersterren en klimgeiten nog steeds plek is voor een renner die durft aan te vallen als iedereen twijfelt. Voor de Mur-de-Bretagne — en voor Mathieu van der Poel — heeft de geschiedenis de neiging zich te herhalen, als de benen, het hart en de wil allemaal *ja* zeggen.