Na de mislukte Dwars door Vlaanderen nam kopman Wout Van Aert alle schuld op zich. Hij zei dat hij egoïstisch was geweest en te veel aan zichzelf had gedacht. Maar de goedkeuring van de tactiek om op Van Aerts sprint te wachten kwam vanuit de ploegleiderswagen…
Van Aerts voormalige ploegmaat Nathan Van Hooydonck zei achteraf dat er twee kanten aan de medaille zitten. “Ik was niet gerustgesteld, want ik wist niet wat Wout op de radio had gezegd,” zegt hij in de podcast De Rode Lantaarn.
Dat verandert niets aan het feit dat Van Hooydonck ook dacht dat Van Aert de sprint zou afmaken. “Maar je zit liever alleen, want dan ben je gewoon zeker. Zo hebben we de koersen altijd aangepakt. Wout zei achteraf ook dat dat de manier van koersen is binnen onze ploeg. Dat heeft een impact op het team, maar ook op hemzelf. Het is niet wie hij is.”
Van Hooydonck legt de link met kritiek uit de media. “Dan zie je wat de druk van de media met een mens doet. Wout Van Aert is ook maar een mens. En dat doet iets met je. Het is soms best moeilijk om Wout Van Aert te zijn, denk ik.”
“In Vlaanderen kunnen we onze helden eren, maar zodra het wat minder gaat, zijn we er ook goed in om hen met de grond gelijk te maken. Dat is niet altijd terecht. Kritiek mag, maar soms moet er ook rekening gehouden worden met hoe zoiets binnenkomt bij de betrokken persoon.”
Van Hooydonck begreep de beslissing van het team. “Misschien had de ploeg daartegenin moeten gaan, maar als je bekijkt wat hij het afgelopen jaar allemaal heeft meegemaakt… De renners wilden dat hij zou slagen, maar de rest van de staf ook. Als ik in de kopgroep had gezeten, zou ik er niet eens vragen bij gesteld hebben. Hij is zo’n leider. Alles wat hij zei, deed ik gewoon, omdat ik enorm veel vertrouwen in hem had om de koers te winnen.”
Van Aert zette donderdag de knop om met een Flat White (koffie) en een brownie. “Er zijn ook heel wat dingen waar we ons als ploeg aan kunnen optrekken. We hebben fouten gemaakt in de finale, maar we hebben ook een fantastische koers gereden. We hebben de koers gedicteerd. Dat hebben we dit jaar nog maar één keer gedaan: de waaierrit in Parijs-Nice. Vanaf donderdag moeten we ons daaraan
optrekken.”
