Toen Wout van Aert zijn pedalen inklikte voor de start van etappe 4 van de Tour de France, had hij één gedachte voorop in zijn hoofd: de onvoorwaardelijke steun van zijn vrouw, Sarah De Bie. Voor de Belgische wielerheld, die wordt gezien als een van de meest veelzijdige en bewonderde renners van het peloton, maken de slopende wegen van de Tour net iets draaglijker doordat zijn grootste fan altijd aan zijn zijde staat.
“Mijn vrouw is mijn nummer 1 fan,” zei Van Aert vlak voor de start van de etappe. “Het is iets waar ik nooit aan gewend raak en wat ik nooit vanzelfsprekend vind. Deze koers vraagt zoveel van je — fysiek, mentaal, emotioneel — maar weten dat Sarah er altijd is, achter elke klim, elke sprint, elke finish, geeft me enorm veel kracht.”
Van Aert, die bekendstaat om zijn uitzonderlijke talent om te schitteren in sprints, tijdritten én bergetappes, is een begrip geworden voor wielerfans wereldwijd. Maar achter elke overwinning, zo zegt hij zelf, staat de stille, onwankelbare steun van zijn familie — en vooral van Sarah, die hem bijstaat in de hoogte- en dieptepunten van een carrière die hem vaak weken of maanden van huis houdt.
“We hebben samen dit leven opgebouwd,” legde Van Aert uit. “Het is niet alleen mijn weg — het is die van ons samen. Zij regelt alles als ik weg ben. Ze zorgt voor onze zoon, houdt ons huis draaiende en vindt toch nog de tijd en energie om mij moed in te spreken als ik het nodig heb. Dat is echt bijzonder.”
Het stel, dat al jarenlang samen is en in 2018 trouwde, is geliefd in België en ver daarbuiten. Fans zien Sarah vaak achter de dranghekken staan, zoekend naar het eerste glimpje van Wouts opvallende Jumbo-Visma-trui. En op moeilijke dagen — wanneer valpartijen, blessures of teleurstellende resultaten een renner kunnen breken — is het Sarahs stem die hem weer met beide voeten op de grond zet.
De vierde etappe van de Tour van dit jaar zal Van Aert op meerdere vlakken op de proef stellen. Als een van de sleutelrenners van het team draagt hij een zware verantwoordelijkheid: de kopman beschermen, ritten winnen en waar mogelijk punten voor het groene tricot pakken. Maar hoe zwaar de strijd ook wordt, hij draagt Sarahs steun altijd met zich mee als een onzichtbare kracht.
“Aan het eind van de rit is dit allemaal tijdelijk — de overwinningen, de nederlagen, de roem,” mijmerde Van Aert. “Wat blijft is familie. Weten dat Sarah en ons zoontje op me wachten bij de finish of thuis — dat is wat echt telt. Dat maakt elk offer de moeite waard.”
Terwijl hij over de kronkelende Franse wegen raast, rijdt Van Aert niet alleen voor de overwinning, maar vooral voor de dierbaren die op hem wachten — een herinnering dat zelfs in een sport vol individuele strijd, geen enkele renner ooit écht alleen rijdt.
