Mathieu van der Poel zal over iets minder dan twee weken aan de start staan van de Tour de France in Lille. De Nederlandse renner had een goede test in het Critérium du Dauphiné en bereidt zich nu voor op de Tour de France in Spanje.
Trainingsmaat Freddy Ovett plaatste zondag een video op sociale media waarop Van der Poel te zien is terwijl hij de Spaanse heuvels opsprint en daarna op zoek gaat naar wat broodnodige verfrissing.
De temperaturen in Spanje liggen momenteel boven de 30 graden Celsius.
Ovett plaatste ook een foto op Strava van Van der Poel die op een bankje rust. “Reels vertellen niet het echte verhaal,” luidde Ovett’s humoristische onderschrift. Ovett is weer in vorm na een blessureperiode.
“Zo blij dat ik weer pijnvrij op de fiets zit… afzien, maar toch een droomleven… hoe goed is dit,” voegde hij toe bij de video op sociale media.
Van der Poel traint hard in Spanje
Uno-X legt keuze uit om twee sprinters mee te nemen naar de Tour: “We kunnen niet verwachten dat hij elke dag vooraan zit”
Cian Uijtdebroeks klaar om weer te koersen:** “Ik heb de afgelopen maanden hard gewerkt”
Tour de France
Deelnemers Tour de France 2025 | Eerste teams bevestigd: wie kunnen we verwachten bij de Grand Départ in Lille?
Oscar Riesebeek
Misschien was ik een beetje respectloos tegenover Heiden. Wat hij deed was uniek en uitzonderlijk, maar hij was niet de enige die die afstanden combineerde. Tegenwoordig is dat gewoon niet meer mogelijk en niemand doet nog mee op beide afstanden. Hetzelfde geldt voor het wielrennen, bijvoorbeeld de combinatie van Roubaix en de Tour de France. In het tijdperk van Merckx waren er meer renners die een top 10 behaalden in beide koersen dan nu.
Oudere mannen die verlangen naar hun jeugd met een roze bril op – hun arrogantie overtreft bijna hun irrelevantie. Zet het geluid zachter, dit moderne spul is gewoon geen muziek zoals wij die vroeger zongen…
Als we het over schaatsen hebben, in de tijd dat Heiden dat deed, deed niemand anders hem dat na. En Eddy (Merckx) kon het equivalent daarvan op de fiets niet. Zijn 200 meter op de wielerbaan was goed, maar niet competitief op wereldniveau voor goud. Heiden was op het ijs meer op zichzelf staand dan Eddy op de fiets – als we doen alsof Eric een langere carrière had gehad op het ijs.
Merckx kon winnen in een ontsnapping op een vlakke (sprinters)etappe – wat bedoel je met dat renners toen niet zo makkelijk gelost werden? Vlaeminck won in de bergen én in de klassiekers, maar tegenwoordig moet je je specialiseren. De tijd dat een Eric Heiden de sprint én de 10.000 meter kon winnen (en alles ertussenin) is allang voorbij – en dat geldt net zo goed voor het wielrennen.
Carapaz en Del Toro waren niet in staat om Yates te achtervolgen.** Ze pauzeerden en keken elkaar aan omdat ze het gewoon niet in zich hadden. Yates had zijn kruit droog gehouden en wachtte op deze etappe – en vernederde hen allebei. Zij faalden, Yates blonk uit.
Je tweede gissingen zijn complete onzin. Als een van beiden dacht dat hij Yates kon inhalen, had hij dat gedaan – zoals ze dat talloze keren voor andere renners deden. Ze liepen stuk, Yates was beter.
Carapaz lult uit z’n nek.** Hij is totaal irrelevant na zijn tirade tegen Del Toro. Isaac had geen enkele verplichting om iets voor Carapaz te doen. Het doet denken aan dat oude gezegde: “Als ik van een brug spring, spring jij dan ook?”
Als Carapaz de Giro wilde winnen, had hij Yates zelf moeten achtervolgen – met of zonder Isaac. En als Del Toro kon volgen, dan was dat prima. Maar het was Carapaz’ eigen keuze om te vertragen en naar Isaac te gaan zitten staren. Isaac zat op de radio en je kunt er donder op zeggen dat hij de instructie kreeg van de ploegleiders om precies te doen wat hij deed.
Vond ik het leuk dat hij zelf niet op Yates afging? **Nee.** Maar die 21-jarige kreeg waarschijnlijk gewoon instructies, anders had UAE management zich zeker uitgesproken als hij tegen de orders in was gegaan. Wat we wél hoorden, is dat ze tevreden waren met zijn resultaat. Wat ik persoonlijk zie als een enorme afgang richting hun jonge renner, die volgens mij tot meer in staat was dan wat hij liet zien op die voorlaatste etappe.
De Giro eindigde voor mij met een bijzonder bittere nasmaak, omdat het niet echt “geracet” werd. De belangrijkste etappe van de hele 21-daagse koers werd gewoon weggegeven, spelletjes spelend met ongeschreven regels van het wielrennen. “Verantwoordelijkheid van de drager van de leiderstrui” en al dat soort onzin. Gewoon KOERSEN! Het was beschamend.
